Kullanıcı:Iggydarsa/Deneme3: Revizyonlar arasındaki fark

Sadukiler tarafından rahipler için yaratılan bu kuralların birçoğu, Protesto Hareketi'nin kurucularını gücendirecek derecedeydi. Örneğin ibadet kanunları görkemli bir tapınağı ve Fenikelilerden alınmış kurban ayinlerini içermekteydi. Leviler ve Musiler, Sadukiler gibi tam anlamıyla rahip olmaya hakları yoktu, en fazla yardımcıları olabilirdiolabilirlerdi.

Ezra, Tevrat'ı tamamladıktan sonra, Sadukilerin Yehuda'da topraklarında Yahudiler üzerinde hakimiyet kurma vizyonu gerçek oldu. Aynı zamanımızın Siyonizmi gibi, Yehuda'daki transformasyon, diasporadaki Yahudiler tarafından filizlendi. Ezra zamanında diaspora konspeti yeni olmasına rağmen bir o kadar güçlüydü.

Ezra ve takipçilerinin çalışmaları Nehemya tarafından desteklendi. Tevrat, kütlelere açık meydanlarda okundu ve metnin bu toprakların kanunları olduğu deklare edildi. Saduki olmayan rahipler işlerinden kovuldu. Kudüs'ün duvarları tekrar örüldü. Safkan kanunları yürürlüğe girdi. Safkan Yahudi olan kocalar, safkan olmayan karılarından boşanmaya zorlandı. Bu "Yahudi olmayan" kadınların çoğu Samariydi. SamiriSamari kadınlar Ezra ve Tevrat'ın ırk testinden geçmesine rağmen Ezra, Samarilerin İsrailli olmadığını, Asurlular tarafından zamanında getirilen yabancıların torunları olduğunu ileri sürdü. Bir Yehova peygamberi olan Malaki dahi bu adaletsizliği dile getirdi (Malaki 2).

Ezra'nın empoze ettiği bu kanunlar, muhalefetin doğmasını kaçınılmaz kıldı. Muhalefet grupları içinde, Sadukilerin yeni kanunlarına gücenen eski Yehovacılar, Samarya kökenli eşlerinden boşanmak istemeyen Yahudi kocalar, Kildaniler zamanından beri bu topraklarda yaşayan Yehudalılar ve ExraEzra tarafından gerçek İsrailli olmamakla suçlanan Samariler bulunmaktaydı.

En nihayetinde Ezra ve Nehemya muhalefetin üstesinden gelmeyi başarınca özerk Yahudi ulusu ortaya çıktı fakat bu ulusun lideri Davut hanedanlığına ait bir prens değil, ruhban sınıfı olan Sadukilerdi. Bu gelişme Yahudi tarihinin dönüm noktalarından biridir. Ruhban sınıfı hükümetin başına geçtikten 19.yy'a kadar şu ya da bu şekilde Yahudi ulusu üzerinde etkilerinietkisini sürdürdülersürdürdü.

¹He ne kadar Kenan dili konuşsalar da veya Yahudi ve İsraillilerin yarısı Kenan kökenli olsa da, Protesto Hareketi, Kenan kültüründen ve dini ayinlerinden nefret etti. Dini fanatiklikleri, etnik antipatiye dönüştü. Yehova'yı tek tanrı olarak kabul etmeyen Kenanlılar yok edilmeliydi. "D" belgesi yazarları, İsrailoğulları Vaadedilmiş Topraklara girdiğinde, Yehova'nın Kenanlıların öldürülmesi emri verdiğini yazmışlardır (Tesniye 7:1-11). Kenanlıların Yehova müminleri olmalarıolma hakkıhakları yoktu. Belgede, Kenanlılarla Yahudilerin güçlü ve olumlu bağları hiç olmamış gibi lanse edilip Kenanlılar düşman olarak etiketlendi.