Kullanıcı:Iggydarsa/Deneme3: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
648. satır:
===Tevrat===
Yahudiler, Şehem başkentli Samarya'daki İsrailli kardeşlerine katılıp Perslere ait bir eyalet altında yaşadılar. Yahudiler ile Samariler arasında hala etnik ve dilsel bağ bulunmaktaydı. Protesto akımının tek tanrısı olmasına rağmen, Yehova Samariler için panteondaki önemli tanrılardan biriydi. İki halk arasındaki birleşme Protesto Hareketi'ni Samarya'ya taşıdı. Yehova protestocularının, İsraillileri İbrani olarak kabul eden hikayeleri, Samarileri cezbedince Yehova kültü bu topraklarda güçlendi. Kudüs müsait olmadığından, Şehem onun yerini aldı. Dini yaşamın, Sadukiler olmadan da idame ettirilebileceği görüldü.
Sadukilerin aksine, Samarya'da hayatta kalmayı başarmış Protesto Hareketi liderlerinin kendi gündemleri vardı. Amaçları, bu iki halkı birleştirip Yehova kültü çerçevesinde ideolojik bir taban yaratmaktı. Yehovacıların bu gayretlerini destekleyecek yegane belge "D" idi. Belge genişletilip, Yahudi ve Samarilerin acı çekmesi, işlenilen günahlara bağlandı. Fakat tövbe edilirse hala bir umudun olduğu belirtilmekteydi.
Kildani'deki Yahudi yaşamı ise hem rahat hem tahrik ediciydi. Rahattı, çünkü Yahudiler tarım ve askerlikten uzaklaşmıştı ve ticaretle uğraşıyordu, bu nedenle varlıklıydılar. Kışkırtıcıydı, çünkü Kildaniler içinde azınlık olarak yaşamaktaydılar. Karışık evlilikler Yahudi etnisitesinin hayatta kalabilmesini engelleyen sorunlardan birini teşkil ediyordu. Yehova kültünün takipçileri, kendilerini Seçilmiş Halk olarak gördüklerinden, safkanlığın üstün ve tehlike altında olduğunu düşünüyorlardı. Konu safkan olunca, Yahudiler Yehova kültünü yaymaya çalışmaktan vazgeçip, Yahudi etnik kanını muhafaza etmeye odaklandılar. Kildani Yahudileri kendilerini ilahi yoldan seçilmiş bir ırk ve Yehova'ya en yakın insanlar olarak görmekteydi. Dolayısıyla "seçilmiş halkın" liderleri olan Sadukiler ise ilahi yoldan "seçilmiş aile" olmalıydı. Babil sürgününde doğan ırksal anksiyete, bugün dahi Yahudi yaşamını domine etmektedir.
Yehuda ve Samarya'da, Samariler İbrani olarak kabul edildi ve İbrani olmayanlar Yehova kültünden dışlandı. Öte yandan, kardeş uluslar olan Kenanlılar ile Fenikelilerin yok edilmesi, "D" yazarları tarafından kararlaştırmıştı bile.[NOT] "D"'nin prtoesto yazarları, fakirlere merhametten bahsederken bu fakilerin içinde Kenanlılar yer almamaktaydı. Yehova monoteizmi, Kenanlılara olan aşırı düşmanlıktan doğmuştu.
[NOT]: He ne kadar Kenan dili konuşsalar da veya Yahudi ve İsraillilerin yarısı Kenan kökenli olsa da, Protesto Hareketi, Kenan kültüründen ve dini ayinlerinden nefret etti. Dini fanatiklikleri, etnik antipatiye dönüştü. Yehova'yı tek tanrı olarak kabul etmeyen Kenanlılar yok edilmeliydi. "D" belgesi yazarları, İsrailoğulları Vaadedilmiş Topraklara girdiğinde, Yehova'nın Kenanlıların öldürülmesi emri verdiğini yazmışlardır (Tesniye 7:1-11). Kenanlıların Yehova müminleri olmaları hakkı yoktu. Belgede, Kenanlılarla Yahudilerin güçlü ve olumlu bağları hiç olmamış gibi lanse edilip Kenanlılar düşman olarak etiketlendi.
===="P"====
====Samariler====
==Diaspora==
| |||