Kullanıcı:Iggydarsa/Deneme3: Revizyonlar arasındaki fark
İçerik silindi İçerik eklendi
100. satır:
Zamanla, tanrıların siyasi itifak kurdukları hayal edilerek şehirler arasında dini itifak kuruldu. Böylece panteon kurulmuş oldu. Her bir şehir tanrısı, dünya yönetiminde kendine özel bir rol üstlendi. Tanrıların uzmanlık alanları arasında güneş, ay, dünya, gök, yeraltı ve verimlilik bulunuyordu. Şehirlerin federasyon kurması, kendi aralarındaki çatışmaları engellemeye yetmedi. Çatışmalarda bazı şehirler yenilirken bazıları da ön plana çıktı; buna paralel olarak, bu şehirlerin tanrıları da, ilahi hiyerarşide bazen düşüp bazen yükseldiler.
Sümerlerin Mezopotamya'ya yerleşmesinden kısa bir süre sonra, kökleri Batı Arabistan olduklarına inanılan Samiler, güney ve batıdan Mezopotamya'ya girdiler. Samiler, çobanlık ve et çiftçiliğiyle uğraşan göçebe bir halktı. Samiler, güneydeki Sümerli komşularının kültürlerine adapte oldular, tapınak şehirler ve ardından şehir devletler kurdular. Uzun yıllar sonra Sami bir şehir olan Akatlar güçlenip Mezopotamya'da küçük bir imparatorluk kurdular. Akatça, Batı Asya'nın idari ve ticari dili oldu.
Eski güçlerini tekrar ele geçirme arzusuyla, Samilerden edilen nefretin verdiği kuvvetle ayaklanan Sümerler, kısa bir süreliğine de olsa Ur şehrinde tekrar canlandılar. Fakat Sümerler gerekli kudrete ulaşamadan, kıtlık nedeniyle Akdeniz etrafından kaçan Samilerin istilasıyla karşılaştılar. Bu Samiler, "Batılılar" anlamına gelen Amorilerdi. MÖ 1800'lerde Sümerler ve Akatlara karşı üstün olan Amoriler, Sümer ve Akat tanrılarına Amorice isimler verdiler. Amoriler, yeni merkezi bir şehir kurdular ve bu şehire "tanrıların kapısı" anlamına gelen Babil ismini verdiler.
| |||