Benjamin Constant: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Nebra (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Drgulcu (mesaj | katkılar)
k →‎[[Henri-Benjamin Constant de Rebecque]]: düzenleme, değiştirildi: hiç bir → hiçbir, herhalde → her hâlde AWB ile
11. satır:
</blockquote>
Huguenotslarin soyundan gelme Fransız göçmen bir ailenin cocugu olan Constant ,bir çokbirçok özel ogretmenden ders almis ayrica University of Erlangen, Bavaria, ve [[University of Edinburgh,]] da egitim almistir. Çeşitli aralıklarla [[Fransa,]] [[İsviçre,]] [[Almanya]] ve [[İngiltere]]de yasamini surdurmustur..
 
Constant, hayatı boyunca birçok kadınla ilişkiye girmiş olmasına rağmen bu kadınlardan hiçbiriyle uzun ve düzenli bir beraberliği sürdürmeyi başaramadı. Taaki 1764 te Anne Louise Germaine de Staël'le tanışana kadar...
27. satır:
Eger fransız devrimi sonrasi doneme kadar, Fransa halki liberalizmi ayakta tutmayi basarirsa, o zaman modern toplumsal yapiya gore yeniden kurumlar insa etmelidir. Ona gore modern yapiya en uygun yonetim bicimi anayasal monarşi yonetimidir.
 
Buna gore kralın gucu dengelenebilmeli,sınırlanabilmelidir. Yasama Yurutme ve Yargi güçlerini birbirlerinden ayrılmasi gerekmektedir. Yürütme erkini Kralin atadigi meslis baskani yapmalıdır. Baskan sadece parlamentoya karsi sorumlu olmalı. Kral yeni secimlerin yapılmasina karar verecek, yargı başkanını ve kabine baskanını atayacak, ama hiç birhiçbir şekilde direk olarak yürütmeye karısmayacaktır.
 
Donemin liberal anlayısına cok sey katmakla beraber Constant radikal bir Liberalizm taraftarı değildir. Adolphe adlı romanıyla edebi kişiliğine sahit oldugumuz Constant ayrıca dinler tarihi adlı kapsamlı çalışmasıyla tanınmaktadir.
61. satır:
 
[[Doğal devlet]] teorisi ister istemez bizi kesin, üstün bir egemenlik tasavvurunu kabul etmemizi zorlamaktadır .Constant’a gore doğa devleti kavramı, tek başına politik egemenliğin meşruiyetini sağlamayacaktır. Ona gore doğal halin tarihsel süreç baskısı ile birleşmesi Fransız devrimin alamet-i farikasıdır.
Constant ve doneminin düşünürlerin fikirlerini herhaldeher hâlde en iyi Danton’un şu sözleri özetleyebilir“Papazlar ve asiller suçlu değildirler. Onlar, “sadece tarihsel sürecin dışında kalmaları hasebiyle” modaları geçmiş ürünlerdir. Tarihin ruhuna sahip değildirler ya da başka bir değişle tarihin akışına karşı papazlar ve soylular durağan kalmaktadırlar.” Devrim sonrası dönemin toplumsal hissiyatinin resmini veren bu sözler aslında egemenliğin yegane kaynağı olarak toplumun bizzat kendisi olarak görülmesinin bir sonucudur.
 
Egemenliğin kaynağı olarak toplumun addedilmesi aslında ontolojik kaymanın açık bir resmini önümüze sunmaktadır.