Yedinci Haçlı Seferi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
35. satır:
{{Haçlı Seferleri}}
'''Yedinci Haçlı Seferi''' [[1248]] - [[1254]] yılları arasında
Kudus sehri [[Altinci Hacli Seferi]] sonunda 10 yillik bir anlasma ile Kudus Kralligi'na verilmisti. Bu anlasma 1239'da yenilenmeis olmakla beraber Kudus Kralligi Kudus'u idare etmekte idi. 1245 yili ortasinda Eyyubiler Sultani [[Salih Eyyub]]'le ittifak halinde bulunan bir [[Harezmsahlar]] kalintisi akinci ordusu Kudus'u kusatti; ele gecirdi; talan etti ve yakip yikip harabeye dondurdu. Kudus ne muslumanlarca ne de Hristiyanlarlaca yasanir bir sehir olmaktan cikti. 17/18 Ekim 1245'de Kudus Kralligi ordusu (Filip Montfortlu, Walter Brienneli ve [[Tapinak Sovalyeleri]], [[Hospitalier]] tarikati sovalyeleri ve [[Tuton Sovalyeleri]] Buyuk Ustalari komutasinda) ittifak halinda olduklari Eyyubiler [[Kerak]] Emiri [[Nasir Davud]] ve Eyyubiler [[Humus]] Emir [[Mansur Ibrahim]], Urdun Arap bedevileri ile birlikte Harezmsahlar kaliniti ordusu ve muteffiki ile Eyyubiler Misir Sultanligi ordusu ile kuzeybati [[Gaza]]'da [[Harbiye Muharebesi]]'ne giristi. Misir Sultanligi ordusu komutani Memluklu emir Baybars (ayni isimli sonradan Memluklu Misir sultani olan Zahir [[Baybars]]'dan degisik bir Memluklu) idi. Bu muharebede Misir Sultanligi ve mutefiki ordusu Hacli Hristiyan, Suriye Eyyuibiler emirleri ve bedeviler koalisyaonu ordusuna karsi gayet buyuk bir galebe kazandi. Kudus Kralligi ordusu gayet buyuk zayiat (5000 Hacli asker olu 5000 Hacli esir) verdi ve kommutanlari Walter Brienneli esir alinip idam edidi. Bundan sonra Kudus Kralligi'nin hicbir sekilde Kudus'u geri almayacagi ve geri verilse de bu sehri koruyamiyaci acikca ortaya cikti. Harabe halinde olan Kudus sehri sonradan Sam'i da eline geciren Eyyubiler Sultani [[Salih Eyyub]] eline gecti.
Fransa kralı [[IX. Louis]] yeni bir sefer arzusundaydı. Papa [[IV. Innocentius]] da onu destekledi ve 1245'te Hıristiyanlara yeni bir çağrıda bulundu. Kral IX. Louis Fransız ve İngilizlerden oluşan bir orduyla yola çıktı (1248). Eylül 1249'da [[Kıbrıs]]'ı alıp oradan gemiler ile [[Mısır]]'a gittiler ve Nil Nehri agzında karaya cikartma yaptilar ve [[Dimyat]]'ı zapt ettiler. [[Robert de Artois]] adlı haçlı kumandanı Mansûra'ya bir sefer düzenlediyse de yenilip geri çekildi. Daha sonra bizzat Kral Louis [[Kahire]] üzerine yürüdü fakat Eyyubiler Misir Sultanligi ordusuna yenilerek [[Turanşah bin Salih Eyyub|Turanşah]]'a esir düştüyse de serbest bırakıldı. ▼
▲
Satır 50 ⟶ 52:
Kudüs şehri yeniden Eyyubiler Suriye Sultanlığı'na bağlandı. Kudüs şehri son iki yüzyılda iki defa Müslümanlarla Hristiyanlar arasında el değiştirmiş olduğundan bu haber batıya Avrupa'ya erişince Katolik Hristiyan batı Avrupalılara bu haber çok olağan üstü görülmeyip hiç bir şaşkınlıkla karşılamadılar.
=== Harbiye Muharebesi ve Kudus
{{anamadde|Harbiye Muharebesi}}
<!--▼
al-Mansur, the Emir of Homs and an-Nasir Dawud, ruling Kerak, joined the Templars, the Hospitallers, the Teutonic Knights, the Order of Saint Lazarus[1] and the remaining forces of the Kingdom of Jerusalem to take the field against the Egyptian Sultanate.
The two armies met near La Forbie, a small village northeast of Gaza. On the allied side, Al-Mansur was present in person, commanding about 2,000 cavalry and a detachment of troops from Damascus. The overall Christian command was given to Walter IV of Brienne, Count of Jaffa and Ascalon, although the Constable of Jerusalem and Philip of Montfort were also present. The Christian army consisted of about 1,000 cavalry and 6,000 foot soldiers. The Transjordanian forces were under the command of Sunqur al-Zahiri and al-Waziri, and consisted of about 2,000 mounted Bedouin. The Egyptian army was commanded by a Mamluk officer named Rukn al-Din Baibars[2] which was slightly inferior in strength to its opponents.
Al-Mansur advised the allies to fortify their camp and take the defensive, waiting for the undisciplined Khwarezmians to disperse and leave the Egyptians at a considerable disadvantage. However, Walter, to whom the overall command had been given, was unwilling to refuse battle when he had the advantage of numbers, a rarity for the Christians of Outremer. The allied dispositions were as follows: Christians on the right wing, near the coast, the Emir of Homs and the Damascenes in the center, the Bedouin on the left.
Over 5,000 Crusaders died, 800 prisoners were taken, including Walter of Brienne, William of Chastelneuf, Master of the Hospital, and the Constable of Tripoli. Of the troops of the knightly orders, only 33 Templars, 27 Hospitallers and three Teutonic Knights survived; Philip of Montfort and the Patriarch of Jerusalem also escaped to Ascalon. However, Armand de Périgord, the Master of the Temple, the Marshal of the Temple, the archbishop of Tyre, the bishop of Lydda and Ramla (St. George), and John and William, sons of Bohemond, Lord of Botron, were all killed.
t the Franks were never again to muster major power in the Holy Land. The Kingdom of Jerusalem suffered worst in the aftermath of La Forbie. It had not been able to put so large an army into the field since the Battle of Hattin, and would never be able to undertake offensive operations again.
Fransa Kralı IX. Louis'den ibaret kaldı ve bu kral 1245'de Doğu Akdeniz'e Haçlı Seferine çıkacağına dair bir ferman ilan etti.▼
-->▼
===Papa'nın Haçlı seferi çağrısı ve Avrupalı hükümdarlar ===
1245'de Papa IV. İnnocentius Kudüs'ün tekrar müslümanlar eline düşmesi üzerine yeni bir haçlı seferi ilan etmek istedi ve bunun için papazları, keşişleri ve asilleri [[Lyon]]'da bir Konsil tuplantısına çağırdı. Ne Avrupalı asiller ne de halk arasında yeni bir Haçlı seferine katılmak icin pek istek bulunmuyordu.
Bu Konsilin toplanması Papa ile İmparator mücadelesinden de etkilendi. Kutsal Roma Germen İmparatoru II. Friedrich [[Altinci Hacli seferi]]'nden Avrupa'ya dönerdönmez Papa [[IV. Innocentius]] ile imparator-papa mücadeleleri yine başlamıştı. İmparator II. Friedrich bu [[Birinci Lyons Konsili]] toplantısına kendisine bağlı olan ülkelerden katılmak isteyen papazları yakalatıp tutuklattırmaya başladı. Buna karşılık veren Papa IV. İnnocentius, II. Friedrich'i resmen Kutsal Roma İmparatorluğu tahtından attığını ilan etti. Papa IV. İnnocentius İmparatorluk tahtını bundan biraz once Fransa Kralı IX. Louis'in kardeşi olan Kont Robert Artoislı'ya vermeyi teklif etmişti ama Fransa Kralı IX. Louis bu teklifin uygunsuz olduğunu Papa'ya bildirmişti. Bunun için II. Friedrich'in hükümdarlığını yaptığı Almanya, Güney İtalya ve Sicilya'da hiç papalık Haçlı seferi propagandası yapılamamakta idi ve bu yeni haçlı seferine hiç talip bulunmamaktaydı.
İngiltere'de kral [[III. Henry (İngiltere)|III. Henry]] 6. Leicester Kontu olan ve Fransa'da Katharlara karşı [[Albigeois Haçlı seferi]]'ne komutanlık eden [[Simon de Montfort]] ile politik mücadele halinde idi ve Akdeniz'e bir Haclı Seferine iştirak etmesi mümkün değildi. Ayrıca sonradan bu yeni seferi komutanlığına yukselenen Fransa Kralı IX. Louis ile III. Henry'nin arası açıktı, ama Haçlı seferine pozitif bir katkıda bulunmak için III. Henry Fransa Kralı Haçlı seferi yapmakta iken Fransa ile hiçbir çarpışma yapmamaya yemin etti.
[[Macaristan]] Kralı [[IV. Bela]] ülkesinin uğradığı [[Moğol]] istilasının ve ülkenin tamamiyle talan edilmesinin zararlarını yeniden karşılamakta idi ve yeni haçlı seferi için ne zaman ne de para ve ne de asker kaynağı bulunmamaktaydı.
[[Norveç]] Kralı [[IV. Hakon]]'u Haçlı seferine davet etmek için Fransa Kralı IX. Louis bir Ìngiliz kronikçi-tarihçi olan "Matthew Paris"'i ona elçi olarak göndermişti ama bu elçi Norveç'in Haçlı seferine katılması için kralı inandıramadı.
▲Sonunda IV. İnnecentius'un yeni Haçlı Seferi'ne Avrupa hükümdarlarından şahsi destek sadece Fransa Kralı IX. Louis'den ibaret kaldı ve bu kral 1245'de Doğu Akdeniz'e Haçlı Seferine çıkacağına dair bir ferman ilan etti.
=== Fransa Kralı IX. Louis'in yeni Haçlı seferine katılma kararı===
Satır 79 ⟶ 102:
1248 yılı sonunda yaklasık 15,000 kisilik bir ordu hazırlamıstı. Bu orduda yaklasık 3,000 agir suvari sovalyesi olan asker, yaklasık 5,000 kurmalı [[tatar yayi]] kullanan okcu asker bulunmaktaydi. Bu ordu Kral IX. Louis, I. Robert Artoisli, Artois Kontu [[Alfonso de Poitiers|Alphonso]], [[I. Carlo (Napoli)|I. Carlo Napolili]], [[Bretanya]] Duku ve [[Burgunya]] Duklu komutasinda 25 Ağustos 1248'de sirf bu Hacli seferi icin yaniden yaptırılmıs 36 gemi ile yine Hacli seferi icin yeniden yapılmıs olan [[Aigues-Mortes]] limanlarından ve [[Marsilya]] limanında Dogu Akdeniz'e gitmek icin ayrıldı. <ref name="rileysmith"/>
[[Dosya:Morel Fatio nef vénitienne.jpg|thumb|180px|right|IX. Louis Hacli ordusunu Filistin;'e goturmek icin Venediklilerden kiralanan gemilerden biri]]
Bu filo once [[Kıbrıs]]'a gitti ve Hacli ordusu adanın iclerinde bir ordugahda kısı gecirdi. Bu arada IX. Louis kendinende askeri destek isteyen cesitli Dogu Akdeniz Hristiyan devleti ile muzakerelere gecti. Bunlar arasida 21204'de [[Dorduncu Hacli Seferi]]'nde Konstantinopolis'de zapteden Haclılara tarafidan kurulmus [[Latin İmparatorluğu]] Bizans'i ihya etmek isteyen [[İznik İmparatorluğu|İznik Rum İmparatorluğu]]; kendini Bizans'in varisi gorup yeniden Bizans Imapratorlugu kurmak isteyen [[İznik İmparatorluğu]], Suriye'de Muslumanlara [[Sayda]] kalesini kaybeden ve bunu geri almak isteyen [[Tapinak Sovalyeleri]] ve Haclılar [[Antakya Prensliği]] bulunmaktaydi. Fakat IX. Louis bunlardan hicbirine yeni Hacli ordusuyla destek saglamamaya karar verdi. Misir'in Haclilar ordusuna reel destek saglamak icin yeterli zahire ambari ile ileride zahire yetistirme kaynakları oldugunu ve mali gereksinimleri karsilamak icin yeterli fiziksel sermaye ve servet, mali guc, para ve insan gucu kaynagı ihtiva ettigini dusunmekteydi. Bunlarin yaninda fethedilirse Misir'i askeri baz olarak kullanarak Filistin ve Kudus'u ele gecirmenin daha kolay olacagını da dusunmekte idi.
===Misir'a cikma ve Misir'da askeri harekat===
[[Dosya:Delta Oriental du Nil.svg|thumb|180px|right|Misir'da Nil Deltasi Haritasi]]
[[Dosya:Damietta1249.jpg|thummb|180px|right|Dimyat Kalesi onunda Hacli ordusu]]
▲<!--
Bu nedenle Hacli ordusu gemi filo ile Kibris'tan ayrılıp Misir'a yoneldi. 5 Haziran 1249'da [[Nil Nehri]] deltasinin [[Dimyat]] kalesi yakinda agzinda karaya ciktilar. Bu sahili savuana MEyubiler ordu birlikleri ile carpismalar yapildi ve birkac Memluklu emir olduruldukten sonra sahili korum birligi komutani olan Emir Fahreddin geri cekilmek zorunda kaldi. Bu birlik Dimyat kalesine cekilmektenn sakinip daah guneyde bulunan Asmun-Tann'ya cekildi. Askerlein Dimyat'a girmekten sakindigini goren Dimyat halki bir panige kapildi ve bir tuzaga takilmaktan sakinmak icin sehri ahalisi sehir terk etmeye basladi. 6 Haziranda Hacli ordusu Dimyat kalesine girdi. [[Altinci Hacli Seferi]] sirasinda Eyyubilerin buyuk bir direnis gosterdikleri Dimyat kalesi pek az direnisten sonra Haclilar elline gecti. Esas Eyyubiler Misir ordusu daha guneye Mansure yakinlarina ordugah kurdu. Hacli ordusunun bir kismini bulundugu gemiler bir firtina dolayisiyla dagilmisti. Haclilara bunalrin birer ikiser gelmesini beklediler. Fakat bu bekleyis sonunda Mansure ve Kahire'ye nehir kenarindna yuruyup hcuma gecmek firsatini kaybettiler. Hacli ordusu Nil Nehri'inin mevsimlik sellerle kabaracagini ve nehir kenarinan yurume imakani olmayacagini planlarina almamislardi. Bu nedenle sular cekilinceye kadar 6 ay Hacli ordusu bu kalede kaldi. Bu sirada Eyyubiler Misir ordusu Mnsure'de daha duzene koluldu ve kcuuk capta gerila hcumlari yapmaya basladi.
Hacli ordusu Dimyat kalesi depolarinda bulunan buyuk erzak ve iase stolari dolayisiyla hic levazim sikintisi cekmediler. Kalede bulunup ele gecirdikler diger ganimet mallari ile vakitlerini gecirdiler. Hacli ordusu eger Dimyat'i eline gecirirse bu kalenin idaresinin [[Akka]] baskentli [[Kudus Kralligi]]'na teslim edilecegine dair bir anlasma yapmisti. Fakat Fransa Krali bu anlasmaya uymayarak kalede Katolik [[Kudus Latin Patrigi]] altinda bir kardinallik ihdas etti ve kaleyi Suriye'de bulunan Muslumanlara karsi askeri harekatta bulunmak icin bir katolik ussu olarak kullanmaya basladi.
▲-->
Misir Eyubiler Sultani ile IX. Louis birbirleriyle gayet haakeret edici mektuplar gondermislerdir. 15. yuzyil Misir tarihini yazan Arap tarihci [[Makrizi]] IX. Louis'in Misir Eyyubiler Sultani olan [[Salih Eyyub]]'a gonderdigi su mektubu tarih eserine koymustur:<ref name="makrizi"> El-Makrizi, (1997) ''Al Selouk Leme'refatt Dewall al-Melouk'', Kahire:Dar al-kotob. (Arapça) </ref>
<blockquote>
Sen bir Musluman devlet hukumdari olduguna karsilik, bildigin gibi ben de bir Hristiyan devletin hukumdariyim. Endulus ulkesi halki biz onlari sigir surusu gibi surmekte iken bana hediyeler ve paralar verdiler. Biz onlarin erkeklerini oldurdk ve kadinlarini dul biraktik. Kiz ve erkek cocuklarini esir olarak aldi. Evlerini bosaltip biraktik. Sana yeterce bilgiler verdim. Sonunda simdi sana nasihat vereyim. Bana gayet guclu yeminler verirsen; Hritiyan papazlar ve kesislere gidersen ve gzleinin onunde elinde mumlar yakili olarak istavroza inanip ona tapan olan bir Hristiyan olsan bile butun bunlar senin dunyada en sevdigin noktada bile sana yetisip seni orada oldurmeden vaz gecmeme hic mani olmayacaklardir. Eger bu araziler benimse bunalar bana lutuflu hediyelerdir. Eger bu araziler sana ait olacaklarsa beni yenilgiye ugrat ve o zaman istedigini yapmak senin elinde olacaktir. Sana soyledim ve sena bana itaat eden askerlerim hakkinda ikazlar verdim. Onlarin sayisi deniz sahilerindeki cakil taslari gibi coktur; acik tarla, kir ve daglari doldurabilirler. Onlara ellerinde yoledici yikim yapan kiliclarla senin uzerine gonderileceklerdir.
</blockquote>
Bununla beraber Sultan Salih Eyyub ile Hcli IX,. Louis arasinda yazili muzakereler de devam etti. Sulan Salih Eyyub eger Hacali ordusu Dimyat kalesi ni erk edip cekilirse buna karsilik [[Eskalon]], [[Tiberias]] ve hatta [[Kudus]] sehrinin bile onalra geri verilebicegini bildirdi. Ama Haclilar bu sartalri kabul etmediler.
24 Ekim 1249'da Fransa kralinin kardesi Poitiers Kontu [[Alphonse de Poitiers]] Dimyat'a geldi. Tam bu siralarda Nil Nehri sullari inmeye basladi. Bir Ktrllaik tavsiye konsili toplandi ve ne yapilacagi bu tuplantuida incelendi. Alteratifler ya [[Iskenderiye]] ya [[Kahire]] uzerine yurumekti. Bu tuplantidan bulunanlarin cogunlugu bir liman oldugu ve Avrupa ile iliskilerin daha kolay olacagi uiicn Iskenderiye'ye yurmeyi tercih etmekteydiler. Fakt bu hucumun Eyyubileri daha uygun baris sartlarina zorluyacagi gayet supheli idi. Hacli hedfine dah siddetli hucumla Misir Sultanina bildirmek icin Kahire uxerine yurumek tercih edildi.
20 Kasim 1249'da IX. Louis Dimyat kalesinden Hacli ordusunu buyuk bir kismi ile cikarark Kahire'ye karsi yuruyuse gecti. Tam bu sirada Eyyubiler Sultani [[Salih Eyyyub]] oldu. Bu kaleden ayrilan bir diger Hacli ordusu Tapinak Sovalyeleri ile Robert Artoisli komutasindan Gidelya'da bulunan Misir ordusuna hucum etti ve Mansura'ya dogru ilerledi. Fakat bu Hacli ordusu [[Masura Muhareesi]]'nde Misir ordusu tarafindna yenilgiye ugratildi ve Robet Artoisli bu muharebede olduruldu.
The Emir Fakhr al-Din organizes numerous skirmishes to harass the Crusaders. On December 7, 1249, six hundred horsemen Muslims attack the Franks between Fariskur and Sharimsâh. They were repulsed, but despite the ban of Louis IX to launch in pursuit of retreating soldiers, wanting to avenge the Templars one of their own doing and kill half the attackers. On December 21, the army arrives near Mansura and installs a camp regularly attacked by Muslims. To attack the city, we must cross a branch of the Nile, Bahr al-Saghir, but Fakhr al-Din holds firmly the other side. Having learned from a deserter Bedouin existence of a ford Salamun, a few kilometers downstream, Louis IX and his army crossed the Bahr al-Saghir February 8, 1250. The Comte d'Artois is one of the first to set foot on the other side and, despite precautionary Templars, began to load the Muslim camp, followed by the Knights Templar who can not give up. The camp is investing, Fakhr al-Din killed and the army routed. But instead of act of wisdom and wait for the arrival of the rest of the royal army, Robert d'Artois goes head to invest Mansura. He joined the city and street to the fortress, still followed the Templars who had tried to reason, but unfortunately for them, the Muslims had gathered around a Mamluk leader, a Baybars, who organizes against attack. All avant-garde is massacred the LA14 day.
Bu sirada IX. Loius komutasindaki Hacli ordusu yuruyus sirasind Emir Fahreddin'in organize ettigi bazi hucumlaraa hedef oldu. 7 Aralik gunu 600 kisilik bir Misir suuvari birligi Fariskur ve Sarimsah arasinda Hacli yuruyus birligine hucum etti ama geri puskurtulduler. IX. Louis'i ordunun yuruyusunu aksatmamak icin jkarsi hucumlar yapopilmamsi hakind asiki emirlerine ragmen Haclilar kacan suvari birligini kovalayarak buo birlige buyuk zayiat verdirdiler. 21 Aralik'ta Hacli ordus Masura kalesi onune geldi. Fakat kale ile ordunun varis mevki arasinda Nil Nehrinin bir kolu olan "Bahr el-Sagir" bulunmaktaydi. Emir Fahrettin Hacli ordusunun kale onune gelebilme icin gereken tum nehir gecislerini guclu birliklerle korumaktaydi. Fakat nehrin birkac kilometre asagisina dogru Bedevi Araplarin bulundugu Salamun adli bir gecis yeri bulundugunu IX. Loius ogrennisti.
Hacli ordusu 8 Subat 1260'de bu gecise yoneltip bedevileri ortadan kaldirip karsi tarafa gecmeye basladi. Hacli ordusunun nehri gecen ilk onculeri yakinda bulunan Emir Fahrettin'in kampina hucum ettiler ve Emir Fahreddin olduruldu. Ama Artois Kontu esas hacli ordusunun nehri gecip gelmesini bekleyeecegine Tapinak Sovalyelerri ile birlikte Mansura kalesine girip sokak muharebesine basladi. Misir yaya ve hafif suvari askerleri bir Memluklu emiri (sonradan Memluklu Sultani olacak) [[Baybars]] etrafinda toplanip kaleye girmis olan Hacli bu oncu birligini imha edip kaleden cikarttilar. Sonra da hic durmadan nehri gecmekte olan Hacli ordusuna yuklendiler. Misir ordusunu durabilecek Hacli kurmali Tatar yayli birlikler daha nehirde bulunup karsiya gecmemislerdi. IX. Louis bu birlikleri kurtaramnak icin bir agirsuvari hucumu yapmak zorunda kaldi. Hacli okcular bu hcucm sirasinda nehrin uxerine bir kopru kurup orada mevzilediler ve boylece Misirlilarin yaya ve hafif suvari hucumlarini onlediler. Bu kopruyu pekistiebilen IX. Louis yaya Hacli birliklerini de nehirin karsian gecirmeyi basarabildi.
Boylece Mansura Muharebesi pek sonucsuz bitti goruntusu verdi.
11 Subat'ta Misirlilar gayet siddetli bir taaruzea gectiler. Haclilara bu taaruzu gayet zorlukla ve buyuk zayiatla durdurabildiler.
Bundan sonra IX. Louis Dimyat'a savunmaya cekilebilirdi. Birkac ay emrindeki ordu ile Mansura kalesini kusatmayi tercih etti. Fakat ordularin durumu degismekteydi. 28 Subat'ta yeni Misir Sultani olan [[Turansah]] mMisira'a yetismisti ve Haclilara karsi Mansura kustamasinin komutasini uzerine aldi. Misirlilara Nil Nehri kollarini istedikleri yerde zve zamanda gecebilmek iicn bir mavnalar filosu getirmislerdi. Kusatmaci Hacli ordusunu levazim ve iasesi imkansiz hale geldi ve aclik basladi. Bunun yaninda kampta salgin hastalikalrda zayiata neden olmaktaydi. Aclik ve olumlerden Hacli ordusu gayet zayif dustu.
Sonunda Mart 1250'de IX. Louis Mansura kusatmasini birakip Dimyat kalesini donmeye karar verdi. IX. Louis cok ciddi dizanteriye yakalnmisti ama geri cekilmeye katildi. Hacli ordusunu onculeri Fariskur'a yetistikleri ve artcilari Katrl IX. Louis ile Samarsah'a vardiklari zaman carpismalar basladi. Yapilan [[Fariskur Muharebesi]]'nde Hacli orsusu buyuk bir yenilgiye ugradi ve imha edildip ordu olmaktan cikti. Kral IX. Louis Saramsah'da Nevers Kontu Gaucher de Nevers korumasi altinda bir eve siginmayak zorunda kaldi. Fakat Nevers Kontu bir Memluklu tarafindan oldurulunce savunmasiz kaldi. Kudus Kralligi baronalri Hacli odrusunun teslim olmasi icin Memluklu emirleri ile muzakereler giristirler. Misirlilar o kadar cok Hacli esir almislardi ki Hacli agir yaralilarina bakmakim yapmalari imakzsiz olmustu. Muzakerlerde Eyyubiler Misir DSultani Turansah Haclilarin Fransiz Krali'nin hayatini bagisladi ama esaretten kurtulmasi icin 500.000 altin fidye vermesi gerekti
Fakat esir iken IX. Louis tekrar bir dizanteri hastaligi gecirdi ve Arap hekimler tarafindan tedavi edildi.
Lois'in vermesi gerekn fidyenin yarisi Kral saliverilip Misir'dan ayrilmadan once yapilacakti. bu odeme Mayis'da yapilarak Kral IX. Louis Misir'dan ayrildi Kralin saliverilmesinin diger bir sarti olarak da Dimyat kalesini Haclilar tarfindna teslim edilip bosaltilmasi idi ve bu da ayni ay yapildi. Kral IX. Louis Misir'dan Kudus Kralligi merkeszi olan [[Akka]]'ya gitti.
=== IX. Louis Filistin'de===
IX. Louis esaretten
IX. Louis, Fransa'da taht naibi olan annesi Blanche Kastilli'nin oglunu tekrar gorup onu tekrar Fransa idaresi sorunları ile ugrasmasını istemesine ragmen ve yanında sefere istirak etmis olan Fransiz asillerinin ulkelerine biran evvel donmek arzu ve tavsiyelerine ragmen Akka'da 4 yıl kaldı. Bu uzunca donemde Kudus Kralı Almanya'da bulunan Hohenstaufen Hanedanından II. Konrad olmakla beraber, efektif olarak IX. Louis Kudus Krallıgı hukumdarı olarak bu ulke uzerine krallık yaptı. <ref name="grousset"/>
Satır 112 ⟶ 161:
IX. Louis Akka'daki Kudus Kralligi'nin yirmi yildir bir krallik otorioitesi ulkede bulunmadan idaresinden sonra, ulke icinde bulunan bir kralin otoritesi altinda yasamini sagladi. Ozellikle kendi baslarina bildikleri gibi hareket etmeye alismis olan [[Tapinak Sovalye;leri]] ile [[Hospilaier]] tarikatlerini ulkede bulunan kralin otoritesine uygun hareket etmelerini sagladi. IX. Louis guya bagimsiz olan Antakya Prensligi siyasetine de devamli karisti. Bu edenle taht naibi olarak bagimsiz hareket etmeye aliskin olan naip Lucienne di Segni'yi naiplik gorevinden uzaklastirdi. IV. Beomondo'yu Antakya Prensi olarak kabul etti. Antakya Prensligi ile [[Klikya Ermeni Kralligi arsinda olan anlasmazlik ve catismalarin onune gecmek icin iki devlet arasinda bir baris anlasmasi muzakereleri acti ve kabul edilen baris anlasmasini uygulanmasini daranti etti. <ref name="grousset"/>
Misir Melukluklarui ile Suriye Eyyubileri ile yapilan baris anlasmadan sonra ortaya cikan gucler dengesizligini duzeltmek icin Iran'da bulunan Mogol [[Ilhanlilar]] Devleti Hanina Fransa adina bir elci gondermisti. Fakt bu neticesi kalmisti. Cunku Fransa elcisi Iran'dan Fransa'ya geri dondugunde IX. Louis Hacli seferine cikmisti. Fakat bu Haclilarin Ilhanli Devletine bu yakinlasma politikasi ileride Hristiyan Antakya Prensligi ve Klikya Ermeni Kralligi'nin Ilhanlilarla ile yaptigi ittifakka
===IX. Louis'in Filistin'den ayrilisi ===
Satır 156 ⟶ 205:
* Demirkent, Işın (1997), ''Haçlı Seferleri'', İstanbul:Dünya Yayıncılık, ISBN 9757632546
* İbn Kesîr, (Tr.Hz: Mehmet Keskin) (2000) ''Büyük İslam Tarihi - El Bıdaye Ve´n-Nihaye 15 Cilt'', İstanbul:Çağrı Yayınları c.13 . [http://www.vesiletunnecat.com/vesiletun/arsiv-kitap-oku/tarih-kitaplari/islamtarihiibnikesir/ PDF]
* Ebu'l Fida,
* El-
** Ingilizce Ceviri: Bohn, Henry G., (1969) ''The Road to Knowledge of the Return of Kings, Chronicles of the Crusades'', AMS Press,
* Ibni Taghri, (1968) ''Al-Nujum al-Zahirah Fi Milook Misr wa al-Qahirah'', Kahire:al-Hay'ah al-Misreyah
* Jean de Joinville, (1309) ''Histoire de Saint Louis, suivie du Credo et de la lettre à Louis X'', Natalis de Wailly (éd.), Paris, Mme veuve de Jules Renouard, 1868, XLIV-411, [[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k2003200.r.]] {{fr}}
* Humphreys, R.Stephen, (1977), ''From Saladin to the Mongols: The Ayyubids of Damascus 1193-1260'', New York:SUNY Press, ISBN: 0873952634 {{ing}}▼
▲*
* Jackson, Peter (20007) ''The Seventh Crusade, 1244–1254 Sources and Documents'' Ashgate, ISBN: 978-0-7546-5722-4
{{tarih-taslak}}
| |||