Erich von Manstein: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
diğer bilgiler eklendi
9. satır:
|takma_adı=
|bağlılığı={{ubl | {{bayraksimge|Alman İmparatorluğu}} [[Alman İmparatorluğu]] (1918'e kadar) | {{bayraksimge|Almanya}} [[Weimar Cumhuriyeti]] (1933'e kadar) | {{bayraksimge|Nazi Almanyası}} [[Nazi Almanyası]] (1945'e kadar) | {{bayraksimge|Batı Almanya}} [[Batı Almanya]]}}
|hizmet_yılları=1906-19541944
|rütbesi=[[Generalfeldmarschall]]
|komuta_ettikleri=[[18. Piyade Tümeni (Almanya)|18. Piyade Tümeni]], [[38. Kolordu (Almanya)|38. Kolordu]], [[56. Panzer Kolordusu]], [[11. Ordu (Almanya)|11. Ordu]], [[Don Ordular Grubu]], [[Güney Ordular Grubu]]
100. satır:
Manstein, doğu cephesindeki genel durum hakkında Hitler'le tartışmaya devam etti. O, hareketli bir savunma anlayışını savunuyordu— toprak kaybetmeyi göze alarak Sovyet kuvvetlerinin ya çok ince bir hat halini almasını ya da çok fazla ilerleyerek kanatlardan sarılabilecek hale gelip kolayca çembere alınabileceğini öne sürüyordu. Hitler ise daha çok statik bir yıpratma savaşından yana idi. Bu süre giden tartışmalar nedeniyle Manstein, Hitler'in komuta yetkisini profesyonel askerlere devretmesi gerektiğini ve Doğu Cephesi Başkomutanlığı adıyla bir makam oluşturarak işe başlayabileceğini açık açık söylemeye başladı. Hitler, gücünün zayıflayacağından korkarak bu teklifi defalarca reddetti.
 
Bu tartışma Hitler'in yakın adamları Göring ve SS Şefi [[Himmler]]'i de rahatsız etti zira ikisi de yetkilerinin kısıtlanmasından endişe ediyordu. Himmler, Manstein'ın bağlılığını açık açık sorgulamaya başladı ve komutanlık için uygun olmayan zayıf bir kişiliği olduğunu iddia etti. Manstein'ın sürekli itirazları ve bu suçlamalar sonucu Hitler Mart 1944'te onu görevden aldı ve yerine 2 Nisan 1944'te sadık bir Nazi olan [[Walter Model]]'i Güney Ordu Grubu komutanı olarak atadı (Citadel Harekatında kuzey koluna komuta eden ve tam bir başarısızlık gösteren aynı Walter Model'di). Yine de Manstein, [[Şövalyelik Haçı]]'na Kılıçlar eklenerek onurlandırıldı. Bu, Almanya'nın en yüksek ikinci şeref madalyasıydı.
 
Azledilmesinin ardından Manstein, Breslav'daki bir göz kliniğine yattı. Sağ gözünde ki kataraktın kaldırılması için Liegnitz'deki evinde ve de Dresden yakınlarında iyileşmesini tamamladıktan sonra emekliye ayrıldı. Bir enfeksiyon geçirmiş ve bir süre sonra görme yetisini kaybetme tehlikesi vardı. 1944 Temmuzundaki [[Hitler'e suikast girişimi]] ne katılmadı. Daha 1943'te [[Henning von Tresckow]] ve diğerleri onunla temasa geçmişti ancak o, değişimin gerekliliğine inanmakla beraber onlara katılmayı reddetti. O kendisini bir Prusya Mareşali olarak görüyordu ve "Prusya mareşalleri isyan etmez" prensibine bağlı kalıyordu. Yine de, [[Gestapo]]'nun gözetimi altında evine yerleşti. Ayrıca bir iç savaş çıkmasından da endişe ediyordu. Yine de tertipçilere katılmamakla birlikte onları ele de vermedi. Ocak 1945 sonlarında ailesini Leigniz'ten alarak batı Almanya'ya götürdü. İngiliz Mareşali [[Bernard Law Montgomery|Montgomery]] ye teslim oldu ve 23 Ağustos 1945'te İngiliz birlikleri tarafından tutuklandı.
 
Hitler'in onu yeni bir göreve atamaması bariz olunca, Manstein, Ekim 1944 yılında Doğu Pomeranya'da bir arazi satın aldı.
Sovyet kuvvetleri bölgeyi istila edince orayı terk etmek zorunda kaldı. Liegnitz'deki evini 22 Ocak 1945 tarihinde tahliye ederek ailesi ile beraber Berlin'deki arkadaşlarının evine geçici olarak sığındı. Ailesini Batı Almanya'ya götürdü. Manstein, sağ gözünde daha fazla komplikasyonlar yaşamaya başladı. İngiliz Mareşali [[Bernard Law Montgomery|Montgomery]] ye teslim oldu ve Heiligenhafen'de bir hastanede tedavi edildi. 26 Ağustos'ta Lüneburg'daki esir kampına transfer edildi.
 
== Savaş Sonrası ==
 
Manstein, Ekim 1945'te Nürnberg'e götürüldü. 1946 yılında [[Nürnberg]]'de yargılanırken, 132 sayfalık bir savunma belgesi hazırladı. İngilizler Manstein'i savaş suçları iddiasıyla defalarca sorgulamışlardı. Sovyetler ise Manstein'in [[Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği|SSCB]] de yargılanmasını istiyorlardı. İngiltere, biraz da Sovyetlerin baskısıyla Manstein'i yargı önüne çıkardı. Savaş sırasında yayınladığı bir emirden dolayı 1949 yılında 18 yıl hapse mahkûm edildi. İngiltere'de, Manstein'e sempati ile bakan birçok insan vardı ve bunların arasında Mareşal Montgomery ve [[Winston Churchill]] de vardı (Hatta Churchill de dahil olmak üzere bunlar Manstein'in mahkeme masraflarını karşıladılar). Manstein taraftarları kararı şiddetle protesto edince ceza 12 yıla indirildi. Churchill mevcut hükümeti Sovyetleri memnun etmek için Manstein'i mahkûm etmekle itham etti. 1953'te sağlık nedenleriyle serbest bırakıldı.
 
Almanya Başbakanı [[Konrad Adenauer]] tarafından yeni kurulan Federal Orduya (''Bundeswehr'') danışmanlık yapmakla görevlendirildi.
 
Erich von Manstein, On kişilik diğer eski üst düzey görevlileri ile birlikte, Alman Ordusu'nun yeniden kurulması için Federal Savunma Bakanlığı tarafından 1955 yılında davet edildi. 20 Haziran 1953'te [[Bundestag]]'ta bir konuşma yaparak, stratejik güç düşüncelerin analiz ederek ve ülkenin savunma ve ülkenin profesyonel orduya ya da askere sahip olup olmadığı hakkında konuştu. Onun görüşüne [[Bundeswehr]]'e, erbaş ve erler için hizmet uzunluğunun en az 18 ay, tercihen 24 ay olması gerektiği idi. Yedek kuvvet oluşturmak için fikri daha sonra uygulanmıştır.
 
Almanya Başbakanı [[Konrad Adenauer]] tarafından yeni kurulan Federal Orduya (''Bundeswehr'') danışmanlık yapmakla görevlendirildi. Anıları 1955'te Almanca olarak, 1958'de ise İngilizceye çevrilerek "Kayıp Zaferler" (Lost Victories) adıyla yayınlandı. Kitabında Manstein, eğer savaş stratejisini Hitler değil de generaller belirleseydi doğu cephesindeki savaşın kazanılacağını iddia etmiştir. Kitabında, Hitler ve onun liderlik tarzını eleştirmiş ve çok beğenilmiştir.
 
Manstein ve eşi, hapisten çıktıktan sonra 1958 yılında Münih yakınlarındaki yeni bir eve yerleşmeden önce bir süre Essen ve Bonn'da yaşadılar. Anılarının ikinci kısmı olan ve 1887-1939 dönemini kapsayan, ''Aus einem Soldatenleben'' ("Bir Askerin Hayatı") 1958 yılında yayımlandı. Karısı, ''Jutta von Manstein Sibylle'' 1966 yılında öldü.
Almanya Başbakanı [[Konrad Adenauer]] tarafından yeni kurulan Federal Orduya (''Bundeswehr'') danışmanlık yapmakla görevlendirildi. Anıları 1955'te Almanca olarak, 1958'de ise İngilizceye çevrilerek "Kayıp Zaferler" (Lost Victories) adıyla yayınlandı. Kitabında Manstein, eğer savaş stratejisini Hitler değil de generaller belirleseydi doğu cephesindeki savaşın kazanılacağını iddia etmiştir.
 
Manstein, 9 Haziran 1973'te gecesi, Irschenhausen'de felç geçirerek öldü. Askeri törenleHayatta son kalan Alman mareşali olarak, bütün rütbelerden yüzlerce askerin katıldığı tam bir askeri cenaze töreni ile toprağa gömüldüverildi. 13 Haziran 1973 tarihli The Times onun için: "Onun gücü ve nüfuzu askerleri üzerinde kurduğu baskı ve otoriter tavırlardan değil, zekanın gücünden ve bilginin derinliğinden geliyordu" demiştir.
 
== Manstein için ne dediler ==