Moğolca: Revizyonlar arasındaki fark

*'''[[Ə]]''': ''Ayrıca Azerice’de, Tatarca’da, Gagavuzca’da ve Türkmence’de kullanılır.'' Kısa, kapalı, gırtlaktan gelen ve sert bir E harfidir. Kimi dillerde '''[[Ǝ]][[Ǝ|ɘ]]''' ('''[[Э]][[э]]''') biçiminde de kullanılır. Normal E harfine göre daha kısa ve serttir. Ayrıca A ve E arası bir ses olarak öngörülür ('''[[Æ]]'''). Ses ve harf karşılığı olarak Arapça’da ve Almanca’da da bulunur. Türkçede normal e sesinden tam olarak ayırt edilebilmesi günümüzde çok zordur. Azerice’de yoğun olarak kullanılır. İnce bir harf olduğu halde kalın uyumludur. Bu harfi içeren sözcüklerin aslında Büyük Ünlü Uyumuna uymadığı hâlde kulağı tırmalamıyor olması bu nedenledir. Örneğin: ''İncä/İncə''. Türkçe’de Selçuk ismi diğer Türk dillerinde “Sälçuk / Səlcuk” olarak, Akçe sözcüğü ise “Akçä / Akçə” olarak yazılır.

*'''[[Ц]]''': Türkçe’de bulunmayan sert bir T harfidir. TS ('''[[Ț|ʦ]]''': '''Ṫ'''+'''Ṡ''') olarak da seslendirilir. Moğolca’da ve Rusça’da, Slav dillerinde, ayrıca Kiril alfabesini kullanan pek çok dilde Ç harfinin türevi olan bir sestir (Latin '''[[Ț]]'''). Gagavuzca’da ve diğer Türk dillerinde Slav kökenli kelimelerde yer alır. Ancak öz Moğolca sözcüklerde de sık sık kullanılır. Örneğin: Moğolcadaki ''Ţag'' sözcüğü (Çağ, “Tsag” okunur), ''Ţeţeg'' (Çiçek, “Tsetseg” gibi okunur). Aynı mahreçlerden (kaynaklardan) çıkan Arapçadaki ''Sad/Tsad'' ('''[[ص]]''') harfinin verdiği ses de yaklaşık aynı olduğu için bu harfle karşılanır. Örneğin: ''Maţdar'' (Mastar: "Matstar" okunur). Bazı dillerde ('''[[Ҭ]]''') biçimiyle yer alır. Bu ses eski Latin alfabelerindeki '''[[Ʒ]]''' harfi ile de karşılanır.

 

== Kaynakça ==