Balkanlar tarihi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Kudelski (mesaj | katkılar)
İç bağlantı.
145. satır:
[[Dosya:Prizren - Kosova Cumhuriyeti.JPG|thumb|sağ|Balkan topraklarının orta kesimindeki [[Prizren]], Osmanlı-Türk şehir ve kültür hayatının önemli temsil noktalarında birisi olmuştur.]]
 
[[14. yüzyıl]] ortalarında [[Osmanlı Türkleri]]nin [[Çimpe Kalesi]]’ni (''Cinbi'', ''Çinpi'' vb.) alarak [[Rumeli]]'ye geçişi Balkanlar'ın tarihinde oldukça önemli bir dönüm noktası olmuştur. Rumeli’de yerleşme, [[İstanbul'un Fethi]] gibi, tarihte yeni bir dönem açan bir olaydır. [[Orhan Gazi|Sultan Orhan]]’ın büyük oğlu [[Gazi Süleyman Paşa|Süleyman Paşa]]’nın gayretiyle, Osmanlılar, 1352’de ilkin Tsympe (Türkçede ''Cinbi'') Kalesi’ni ele geçirmişler, iki yıl sonra, büyük stratejik önemdeki [[Gelibolu]]’yu işgal etmiş ve beş yıl içinde Trakya’nın güney bölgesini fethederek, Anadolu’dan asker ve halk getirip yerleştirmişler; böylece kısa zamanda Avrupa yakasında güçlü bir köprü-başı kurmuşlardır. Bu köprü-başı, Osmanlıların Avrupa’da Viyana önlerine kadar yayılan imparatorluklarının başlangıcıdır. 1329-1344 yıllarında [[İzmir]]’den donanması ile Trakya’ya deniz seferleri yapan [[Aydınoğulları Beyliği|Aydınoğlu]] [[Aydınoğlu Gazi Umur Bey|Umur Bey]], Balkan fetihlerini hazırlayan ilk büyük gazi beydir. 1357-59 yılları içinde Anadolu’dan Rumeli’ye göç devam edecek, Rumeli ''uc''u güçlenecektir. Orhan’ın Süleyman için Bolayır’da yaptırdığı imarete ait 1360 tarihli vakfiyede bu bölgede Türkçe adlar taşıyan birçok köy ve çiftliğin kurulmuş olduğunu görüyoruz.<ref name=Devlet1>Halil İnalcık, Devlet-i !Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-I, Klasik Dönem (1302-1606): Siyasal, Kurumsal ve Ekonomik Gelişim, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2009, s. 49-53. ISBN 978-9944-88-465-1</ref>
 
[[I. Murad]] devrinde üç doğrultuda Balkanlar’ın başlıca yolları ve merkezleri Osmanlı Türkleri tarafından işgal edilmiş bulunuyordu: Orta kolda [[Meriç]] vadisi, sağ kolda [[Tunca]] vadisini izleyerek Balkan dağları eteklerine daha 1366 yıllarında varılmıştı. Oradan [[Sofya]] ve [[Niş, Sırbistan|Niş]] 1385’te zaptolundu. Güneyde Evrenuz idaresindeki uçta 1383’te [[Serez]] düştü ve [[Selanik]] kuşatması başladı. Selanik, 1387 Eylül’ünde ''ahdname'' güvenceleriyle teslim oldu.<ref name=Devlet2>Halil İnalcık, Devlet-i !Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-I, Klasik Dönem (1302-1606): Siyasal, Kurumsal ve Ekonomik Gelişim, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2009, s. 64, 105-107. ISBN 978-9944-88-465-1</ref>