Manuil Vutumitis: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
31. satır:
[[Dosya:Siege of Nicaea.jpg|thumb|left|200px|Batı Avrupalılar tarafından yazılmış el yazmasında İznik Kuşatması.]]
Haçlılar yollarındaki ilk büyük engel kuşattıkları İznik'ti. Aleksios, Boutoumites'e şehrin haçlılara değil ama imparatorluk güçlerine teslim olmasının güvence altına alınması yönünde talimat vermişti. Kuşatmanın daha en başında, Boutoumites yazdığı bir çok mektupla ya bağışlanacaklarına söz verrek ya da şehri ele geçirecek haçlıların tümden kıyımına uğrayacaklarına dair tehditlerle şehri ona teslim etmeleri konusunda Selçukluları ikna etmeye çalıştı. Türkler Boutoumites'in şehre girmesine izin verek uzlaşmaya vardılar. İki gün sonra [[I. Kılıç Arslan]] (1092–1107 arası hükümdar) komutasında taze gücün yaklaştığı haberleri geldi, onu şehri terk etmeye zorladılar.<ref>Anna Komnena, ''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=331–334}}; {{harvnb|Skoulatos|1980|p=182}}; {{harvnb|Setton|Baldwin|2006|p=289}}; {{harvnb|Runciman|1987|p=179}}.</ref> Fakat, taze gücün Haçlılara tarafından mağlup edilmesinden sonra, Boutoumites'in komutasındaki imparatorluk taburu şehrin [[İznik Gölü]] üzerine açılan tedarik yolunun kontrolünü ele
<!--
Although by and large the Crusaders accepted the outcome, the event soured relations. The Crusader leaders felt cheated at having been left out of the loop after the casualties they suffered in defeating the Turkish relief force, but the resentment was greater among the Crusader rank and file, who were deprived of the prospect of plunder and outraged at the Byzantines' respectful treatment of the [[Islam|Muslim]] captives.<ref>{{harvnb|Setton|Baldwin|2006|pp=290–291}}; {{harvnb|Runciman|1987|pp=180–181}}.</ref> In the aftermath of the city's fall, Boutoumites was named by Alexios as ''[[dux|doux]]'' of Nicaea. He was successful both in keeping the Crusader rank and file, still eager for pillage, in check – they were not allowed into the city except in groups of ten – and in soothing their leaders through gifts and securing their pledge of allegiance to Alexios. He also persuaded some of the Crusaders to enroll in the Byzantine army. They were then employed in garrisoning Nicaea and repairing its walls.<ref>Anna Komnene, ''The Alexiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=339–340}}; {{harvnb|Runciman|1987|p=184}}.</ref><ref name="Skoulatos183">{{harvnb|Skoulatos|1980|p=183}}.</ref>
| |||