Rafizilik: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
kDeğişiklik özeti yok |
k İslam mezhebi diyen de var, mezhep değil diyende. Eğer tarafsızlıksa gaye, bu şekilde denmeli. |
||
1. satır:
{{kaynaksız}}
'''Rafizilik''', Rafizilere göre bir [[İslam]] mezhebidir. İslam mezhepleri, temel olarak iki ana kola ayrılır: Sünnî mezhepler, Şii mezhepler (Şia=Şiilik). Rafizilik, [[Şia]]'nın 21 kolundan birisidir. Lügatte; Rafizi kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir. Rafizilerin en önemli özelliği, birinci halife [[Ebubekir]] ve ikinci halife [[Ömer]]'i sevmemeleridir.
[[Sebe oğlu Abdullah]] adında [[Yemen]]li bir [[Yahudi]] tarafından kurulduğu iddiası asılsızdır. Rafizilik ilk olarak Ali'nin etrafında toplanan kişilere denildi bunlar toplam 18 kişidir.
1. [[Selman-ı Farisi]]
2. [[Ebuzer-i Gıfari]]
3. [[Mikdad bin Esved-i Kendi]]
4. [[Ammar bin Yasir]]
5. [[Halid bin Said bin As]]
6. [[Bureyde Eslemi]]
7. [[Ubey bin Ka'b]]
8. [[Huzeyme bin Sabit]]
9. [[Ebu Heysem bin Teyhan]]
10. [[Sehl bin Hüneyf]]
11. [[Osman bin Huneyf]]
12. [[Ebu Eyyubi Ensari]]
13. [[Cabir bin Abdullah Ensari]]
14. [[Huzeyfe bin Yeman]]
15. [[Sa'd bin Ubade]]
16. [[Kays bin Sa'd]]
17. [[Abdullah bin Abbas]]
18. [[Zeyd bin Erkam]]
▲''"Râfızîler",'' tarihte her zaman, dördüncü halife Ali ve Peygamber'in amcası Abbas'ın torunlarının birinin etrafında toplanıp çeşitli fırkalara ayrıldılar. İmam [[Zeynel Abidin]] vefat edince, birçoğu imamın oğlu [[Zeyd]]'in etrafında toplandı. [[Emevî Devleti]]'nin [[Irak]] valisi olan [[Sakifli Yusuf oğlu el-Haccac]] ile harp etmeye giderken bir kısmı [[Zeyd]]'den ayrıldı. Ayrılanlar, Zeyd'e; "[[Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir]]'e ve [[Hattab oğlu Ömer]]'e düşman ol!" demişlerdi. Bunun üzerine Zeyd; "Büyük dedem olan Resulullah'ın sevdiği kimselere düşmanlık edemem." dedi. Bunun üzerine Zeyd'i terk etmek için bahane bulmuş oldular. [[Zeyd bin Ali]] bunlara "Rafaztumunî! (Beni terk edin!)" dedi. Onlar da bu lâf üzerine onu terk ettiler, ve böylece terk edenler anlamında ''"Râfızîler"'' olarak anıldılar.
{{islam-taslak}}
|