Julius Nyerere: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k düzen |
|||
13. satır:
Nyerere'nin etkisi [[Doğu Afrika]] sınırlarını aşmıştı. Kuzey Rodezya (bugün [[Zambiya]]) beyaz yönetimi [[Kenneth Kaunda]]'nın örgütüne karşı baskıcı önlemler almaya kalktığında, Nyerere, gerektiğinde sınırı geçmeye hazır 5 bin silahsız gönüllüyü seferber etti. Sonuçta Kaunda, gönüllüleri yardıma çağırmaya gerek kalmadan bağımsız Zambiya'nin ilk başbakanı oldu.
Nyerere, çağdaş [[Pan-Afrika]] hareketinin önderlerinden biri olarak 1970'lerde Afrika'nın siyasi yaşamında önemli rol oynadı. [[Güney Afrika]]'nın [[apartheid]] politikasına karşı ekonomik ve siyasi baskı uygulanmasını savundu ve Afrika'nın barış içinde kalkınması yolunda Siyah-beyaz işbirliği çağrısını yapan Lusaka Manifestosu'nun hazırlanmasında etkili oldu. [[Rodezya]] (bugün [[Zimbabve]]), [[Güney Afrika Cumhuriyeti]] ve [[Namibya]]'da (Güney Batı Afrika) beyaz egemenliğine son verilmesini savunan beş Afrikalı devlet bakanın oluşturduğu gruba önderlik etti.
[[1974]] ve [[1981]]'deki kuraklılar ve [[Uganda]] devlet başkanı [[İdi Amin]] ile Tanzanya rasında çıkan anlaşmazlık bu dönemin başlıca ekonomik ve siyasi sorunları oldu. 1972'de Amin'in bütün [[Asya]]lıları Uganda'dan sürdüğünü açıklaması üzerine, Nyerere Amin'i ırkçılıkla suçladı. 1975'te, Nyerere [[Afrika Birliği Örgütü]]'nün Uganda'nın [[Kampala]] kentinde yapılacak zirve toplantısını boykot etti. Uganda birlikleri 1978'de Tanzanya'nın bir bölümünü işgal etti; ertesi yılda Tanzanya ordusu, Amin yönetimini devirmeyi amaçlayan yerel bir harekete destek vermek amacıyla Uganda'ya girdi. Bu müdahale, 1980'de [[Milton Obote]]'nin Uganda'ya dönmesini sağladı.
40. satır:
{{Lenin Barış Ödülü Sahipleri}}
{{
{{DEFAULTSORT:Nyerere, Julius}}
| |||