Aleksandr Sokurov: Revizyonlar arasındaki fark

'''Aleksandr Nikolayeviç Sokurov''' ([[Rusça]]: Алекса́ндр Никола́евич Соку́ров; [[14 Haziran]], [[1951]]; Podorvikha, [[İrkutsk Oblastı]]), Rus yönetmen ve yapımcı. 2004'te [[Rusya Federasyonu]] Halkın Sanatçısı unvanına layık görülmüştür. <ref name="The Imperial Trace">{{kitap kaynağı|soyadı=Condee|ad=Nancy|başlık=Shuffling Off The Imperial Coil|yıl=2009|yayıncı=Oxford University Press|yer=New York|isbn=ISBN 019536676X, 9780195366761|sayfalar=164|url=http://books.google.co.uk/books/about/The_Imperial_Trace.html?id=ORuZiKsMBVgC}}</ref>

Sokurov, 1951'de [[Rusya]]'nın [[İrkutsk Oblastı|Irkutsk]] [[oblast]]ının Podorvikha köyünde doğdu. Babası İkinci Dünya Savaşı gazisi ve askeriye memuru olan Sokurov'un çocukluğu sık sık taşınarak geçti. Bunun sonucunda ilk olarak Polonya'da okula başlayan Sokurov, Türkmenistan'da ortaokul ve lise öğretimini bitirdi.

1968'de Gorky Üniversitesi Tarih bölümüne girdi. Öğrenciliği sırasında üniversitenin televizyonunda ilk olarak teknik yapım asistanı, daha sonra da yapım asistanı olarak görevli olarak çalışmaya başladı. Bu iş sürecinde film ve televizyon teknolojisi hakkında büyük bir deneyim kazanan Sokurov, 19 yaşında yapımcı olarak ilk televizyon programını yaptı. Televizyon için çalıştığı 6 yıllık süreçte bir çokbirçok film ve canlı yayın programı hazırladı.

Rus yazar [[Andrey Platonov]]'un "Potudan Nehiri" ve "Efendi'nin Kökeni" isimli hikayelerinden esinlenerek yaptığı<ref name=sokurov.info>{{web kaynağı|soyadı=Galetski|ad=Kirill|başlık=The Foundations of Film Art: An Interview With Alexander Sokurov|url=http://sokurov.info/?id=1225965671|yayıncı=http://sokurov.info|erişimtarihi=7 Kasım 2012}}</ref>, mezuniyet tezi olarak hazırladığı ve daha sonra bir çokbirçok ödüle layık görülen ilk uzun metrajlı filmi "İnsanın Yalnız Sesi", tez olarak kabul edilmedi. Bu zaman sürecinde, otoritelerle arası hiç iyi olmayan ve Sokurov'un çalışmalarını çok takdir eden, [[Andrey Tarkovski]] tarafından desteklendi. Sokurov'un Tarkovski'yle olan arkadaşlığı, Rusya'yı terk ettikten sonra da sona ermemiştir.

Leningrad'daki ilk filmleri bile komünist parti liderliğinden ve [[Goskino]]'dan olumsuz tepkiler aldı. 1980'lerin ortasına kadar, uzun bir süre filmlerinin hiç biri halka açık gösterim için sansür kurumu tarafından onaylanmadı.

80'lerin sonuna doğru, ilk uzun metraj ve belgesel filmlerinden birkaç tanesi halka açık gösterim için yayınlandı ve Rus sinema endüstrisini bir çokbirçok festivalde temsil etti. İlk uzun metrajlı filmi "İnsanın Yalnız Sesi" 1987'de [[Locarno Uluslararası Film Festivali]]'nde Bronz Leopar Büyük Ödülü'ne layık görüldü. <ref name=sokurov.sbp.ru>{{web kaynağı|başlık=01 August 2006. Locarno (Switzerland).|url=http://www.sokurov.spb.ru/isle_en/isle_arc.html?year=2006|eser=The Lonely Human Voice|yayıncı=The Island of Sokurov|erişimtarihi=7 Kasım 2012}}</ref>

Sokurov aynı zamanda radyoda gençler için ticari içeriği olmayan programlara dahil oldu ve Lenfilm Stüdyosu'nda gençlere yönelik yönetmenlik dersi verdi. 1998 ve 1999'da "Sokurov'un Adası" (Rusça: “Ostrov Sokurova”) isimli, sinematografinin modern kültürdeki yeri konusunda yorumların yapıldığı, bir televizyon programı yönetti.

* [[Berlin Film Festivali| Berlin Uluslararası Film Festivali]], <small>Forum Özel Program Ödülü ([[Tutulma Günleri]], 1989)</small>