Britannicus: Revizyonlar arasındaki fark

Britannicus 48 yılında, Messalina'nın ölümüne yol açan bir olayların bir parçası oldu. Messalina'nın aynı anda ikinci kocası olarak evlendiği [[Gaius Silius]] çocuğu kendi oğlu olarak evlatlık edindi. Ardından açıkça Claudius'u devirerek Britannicus'un tahta çıkmasından sonra imparatorluk naibi olma planları yapmaya başladılar. Messalina belki de oğlunun babasıyla birlikte öldürülmesini engellemenin tek yolunun bu olduğunu düşünmüştü. Messalina ve Silius, düğünlerindne kısa bir süre sonra boşandılar ve ölüme mahkûm edilince planlarını yerine getirme şansları kalmadı.

Britannicus, üvey kardeşinin saltanatı altında, çoğunlukla ihmal edilerek, birkaç ay daha yaşadı ancak üvey annesi Agrippina'nın yaptıkları onun ölümüne neden oldu. 55 yılı başlarında, Agrippina'nın gözdelerinden ve Claudius zamanından beri hazine sekreteri olan azatlı köle [[Marcus Antonius Pallas|Pallas]] işten kovuldu. Tacitus'a göre, Agrippina'nın bu duruma gösterdiği öfke Nero tarafından hiç önemsenmemişti. Agrippina, bunun üzerine Nero'yu tahta çıkarmak için yaptıklarından pişman olduğunu ve onu devirerek tahtın gerçek sahibi olan ve yakında ergenlik çağına gelecek olan Britannicus'u tahta geçireceğini ilan etti. Ayrıca Nero'yu, çocuğu Praetorian karargâhına götürmek ve burada Claudius'un nasıl öldürüldüğünü itiraf ederek Britannicus'u imparator ilan ettirmekle tehdit etti. Bu tehdit Nero tarafından ciddiye alınmadı.

Tacitus, Nero'nun Britannicus'un halkın gözündeki imajını bozmak için yaptığı sayısız denemeden bahseder. Örneğin, 14. doğum gününden kısa bir süre önce yapılan bir içki aleminde Nero Britannicus'tan şarkı söylemesini istemişti. Ancak Britannicus küçük düşmekten kurtulduğu gibi, okuduğu şiirin ardından Nero'nun lütfundan nasıl mahrum bırakıldığı hakkında bir hikâye anlatarak misafirlerin sempatisini kazanmıştı. Tacitus, aynı zamanda Britannicus'un ölümünden birkaç gün önce Nero'nun cinsel tacizine uğradığını söyler.

Tacitus'a göre Nero, Britannicus'a karşı babasının katili olan aynı zehirci [[Locusta]] ile anlaşmıştı. İlk doz denemesi başarısız oldu. Britannicus, kız kardeşi [[Claudia Octavia]], Agrippina, ve birkaç başka soylunun da hazır bulunduğu bir akşam yemeğinde içkisine konulan ilaçla zehirlendi. Zehir hemen ölümcül etkisini gösterdi ve Britannicus ağzından köpükler çıktığı halde yere düştü. [[11 Şubat]] [[55]] tarihinde, 14. doğum gününden bir gün, ergenliği ulaşmasından bir ay önce ve babasının ölümünden sadece dört ay sonra öldü.<ref> Barrett'e göre. Bir çokBirçok diğer yazar bu ayda öldüğü konusunda hemfikirdir.</ref>. Nero, cinayeti çocuğun [[sara]] krizinden öldüğü iddiasıyla örtbas etti. Aralarında Anthony Barrett'in de bulunduğu bazı modern tarihçiler, Britannicus'un gerçekten de bir hastalık sonucu ve büyük ihtimalle şiddetli bir nöbet nedeniyle öldüğünü iddia ederler. Bu belki de Nero'nun sara nöbeti iddiasının da nedenidir. Britannicus hemen yakıldı ve Julio-Claudian hanedanının sonuncusu olarak [[Augustus Mozolesi]]'ne defnedildi.

[[Suetonius]]'a göre Britannicus, babası [[Vespasian]]'ın Britanya lejyonları komutanı olduğu geleceğin imparatorlarından [[Titus]]'un iyi arkadaşıydı. Flavian'ların kendilerini Julio-Claudian'larla ilişkilendirme çabaları sırasında Titus, Britannicus'un öldürüldüğü gece onunla beraber oturduğunu iddia etmiştir. Ayrıca zehirden tattığını ve bunu sonucu ciddi ve uzun bir hastalık geçirdiğini de iddia etmiştir. Titus sonradan arkadaşı adına altın bir heykel diktirecek ve onun anısına sikke bastıracaktı.