Nükleer manyetik rezonans: Revizyonlar arasındaki fark

[[FileDosya:HWB-NMR - 900MHz - 21.2 Tesla.jpg|350px|right|thumb|Bir NMR spektrometresi; 900MHz - 21.2 Tesla]]

'''Nükleer manyetik rezonans''' (NMR) atom çekirdeklerinin manyetik özelliklerine bağlı bir fiziksel olgudur. Tek sayılı [[nükleon]] içeren tüm [[çekirdek]]ler ve çift sayılı olan bazı diğer çekirdeklerin bir [[manyetik moment]]i vardır. En yaygın kullanılan çekirdekler [[hidrojen]]-1 ve [[karbon]]-13'dür, ancak çoğu başka elementin de bazı izotopları da gözlemlenebilir. NMR, bir manyetik çekirdeği incelemek için onun manyetik momentini dışardan uygulanan kuvvetli bir [[manyetik alan]] ile aynı doğrultuya sokar, sonra momentlerin yönlenmesi bir [[elektromanyetik dalga]]nın etkisiyle ile bozulur.

Manyetik alan tarafından yönlendirilmiş olan çekirdeğin momenti yer alabileceği iki enerji seviyesı vardır, biri manyetik alanla aynı yönde olan düşük enerjili bir seviye, öbürü manyetik alana ters yönde olan, yüksek enerjili bir seviye. Bu iki seviye arasındaki enerji farkına karşılık gelen frekansta bir [[foton]] soğurulursa moment bir an için yön değiştirir, dolayısıyla o frekansta bir [[rezonans]] gözlemlenir.

[[Isidor Isaac Rabi]], manyetik alan içinde yer alan bir atom çekirdeğinin belli frekanslarda elektromanyetik dalgaları soğurduğunu [[1938]]'de göstermiş ve 1944 yılında [[Nobel Fizik Ödülü]]nü kazanmıştır. Nükleer manyetik rezonans [[1946]]'da [[Felix Bloch]] ve [[Edward Mills Purcell]] tarafından birbirlerinden bağımsız olarak keşfedilmiş ve bu keşifleri için ikisi [[1952]] [[Nobel Fizik Ödülü]]'nü paylaşmışlardır.