[[Abbâsî Ailesi]]'nin reisi ve Keysân’îyye imâmı sıfatıyla Muhammed bin Ali'nin dâ’îleri listesinde yer alan ''"`Abd AllâhAbdullah er-Râvendî"'' tarafından oluşturulan ve [[Ghulat-i Şîʿa]]dan olan bu fırka zaman içerisinde [[Horasan]]'da fa'aliyet gösteren tüm [[Abbâsî]] taraftarı ve [[Emevî]] aleyhtarı [[Keysân’îyye]] fırkalarını bünyesinde barındırır bir hâle gelmişti. Râvend’îyye'nin [[İmâmet i'tikadı]]na göre [[Allâh’û-Celle-Celâle’hû]] keni ruhunu önce peygambere, peygamberden sonra da sırasıyla önce peygamberin amcası [[Abbas bin Abdülmuttalib]]'e sonra onun oğlu [[Abdullah bin Abbas]]'a intikâl ettirdikten sonra [[Abbâsî Ailesi]] fertlerinden olan Ali, Muhammed, İbrahim, [[Seffah (Abbasi)|Ebû’l Abbâs "es-Seffah"]] ve [[Mansur (Abbasi)|Ebû Câfer "el-Mansûr"]]'nin bedenlerine [[hulûl]] ederek onlar aracılığıyla yeryüzünde tecelli etmiştir. Daha sonraları ise ''Râvend’îyye'' mensuplarının [[Mansur (Abbasi)|Hâlife El-Mansûr]]'a uluhîyyet isnâd etmeğe başlamaları üzerine [[Mansur (Abbasi)|Mansûr]] tarafından aleyhlerinde şiddetli bir tâkibât başlatılarak mezhebin taraftarları ağır cezalara çarptırılınca, ''"Râvendîler"'' önce onun imâmlığını reddetmişler, sonra da imâmeti gasp etmekle ithâm ederek kendisine sûikâst tertip etmişler ama [[Mansur (Abbasi)|Hâlife El-Mansûr]] bu sûikâstten sağ olarak kurtulmuştu.<ref name="TDV"></ref>
