Rafizilik: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
2. satır:
'''Rafizilik''' bir [[İslam]] mezhebidir. İslam mezhepleri, temel olarak iki ana kola ayrılır: Sünnî mezhepler, Şii mezhepler (Şia=Şiilik). Rafizilik, [[Şia]]'nın 21 kolundan birisidir. Lügatte; Rafizi kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir. Rafizilerin en önemli özelliği, birinci halife [[Ebubekir]] ve ikinci halife [[Ömer]]'i sevmemeleridir.
[[Sebe oğlu Abdullah]] adında [[Yemen]]li bir [[Yahudi]] tarafından
Râfızîler, tarihte her zaman, dördüncü halife Ali ve Peygamber'in amcası Abbas'ın torunlarının birinin etrafında toplanıp çeşitli fırkalara ayrıldılar. İmam [[Zeynel Abidin]] vefat edince, birçoğu imamın oğlu Zeyd'in etrafında toplandı. [[Emevi Devleti]]'nin [[Irak]] valisi olan [[Sakifli Yusuf oğlu el-Haccac]] ile harp etmeye giderken bir kısmı [[Zeyd]]'den ayrıldı. Ayrılanlar, Zeyd'e; "[[Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir]]'e ve [[Hattab oğlu Ömer]]'e düşman ol!" demişti. Bunun üzerine Zeyd; "Büyük dedem olan Resulullah'ın sevdiği kimselere düşmanlık edemem." dedi. Bunun üzerine Zeyd'i terketmek için bahane bulmuş oldular. Zeyd bunlara "Rafaztumunî! (Beni terkedin!)" dedi. Bunun üzerine onu terkettiler ve terkedenler anlamında Rafiziler olarak bilindiler. Rafiziler, Peygamber'den sonra hilafetin 12 imamın hakkı olduğunu savunan gruplardandır.
|