Pangaltı Ermeni Mezarlığı: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
+ |
k →Tarihi |
||
25. satır:
İstanbul'daki Ermeniler, 14. yüzyıldan itibaren ölülerini artık günümüzde bulunmayan Surp Sarkis Kilisesi ile [[Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi]] çevresine defnetmeye başlamıştı.<ref name="Hye-Tert">{{web kaynağı |url=http://www.hyetert.com/yazi3.asp?Id=323&DilId=1 |başlık=Tarih: Pangaltı Ermeni Mezarlığı-Surp Hagop Mezarlığı |yayımcı=Hye-Tert |tarih=7 Temmuz 2008 |erişimtarihi=12 Haziran 2013 |arşivurl=http://www.webcitation.org/6HK0vCeca |arşivtarihi=12 Haziran 2013}}</ref> 1560 yılında, İstanbul'da başlayan [[veba]] salgını sonrasında ölülerin şehrin sınırları içerisine gömülmesi yasaklandı.<ref name="Hye-Tert"/> Bu yüzden salgında hayatını kaybeden Ermeniler [[Elmadağ]] taraflarına, günümüzde [[Surp Agop Hastanesi]]'nin bulunduğu bölgenin karşısına gömülmeye başlandı.<ref name="Bianet"/> Margos Natanyan'ın 1929'da yazdığı mektuba göre mezarlığın bulunduğu arazi [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı]] Padişahı [[I. Süleyman]] tarafından, kendisini ölümden kurtaran aşçı Manuk Karaseferyan'ın isteği doğrultusunda Ermenilere verilmişti.<ref name="Bianet"/>
1853 yılında mezarlığın çevresi duvarla çevrilirken, 1856 yılında kapısına isim levhası yerleştirildi.<ref name="Hye-Tert"/> 1865 yılındaki [[kolera]] salgınının ardından, şehrin merkezî noktalarından biri olan [[Beyoğlu|Pera]]'ya yakınlığından dolayı mezarlığa defin işlemleri yasaklandı ve buna karşılık [[Şişli Ermeni Mezarlığı]], şehirdeki Ermeni cemaatinin kullanımına tahsis edildi. Artık defin işlemleri gerçekleştirilemediğinden boş kalan bölgeye
== Kaynakça ==
| |||