Çin karakterleri: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
10. satır:
'''Çin yazı karakterleri''' ([[Çince]]: 汉字 / 漢字; [[Pinyin]]: hànzì), günümüzde [[Çince]], [[Japonca]] ve [[Korece]]nin yazılmasında kullanılan simgesel grafikler ya da logogramlardır. Bunlara [[Mandarin]] Çincesinde ''hànzì'', Japoncada ''[[kanji]]'', Korecede ''hanja'' ya da ''hanmun'', Vietnamcada ise ''hán tự'' ya da ''chữ nho'' adı verilir.
 
Çin yazısının ilk örnekleri [[Çin]]'in [[Shang Hanedanlığı]] dönemine, yaklaşık MÖ 1600 yıllarına ait [[Fal Yazıtları]]dır. Çin karakteri daha sonra Çin dışında Doğu ve Güney Asya'da [[Kore]], [[Vietnam]] ve [[Japonya]]'da kullanılmaya başlanmıştır. [[20. yüzyıldayüzyıl]]da [[Kuzey Kore]] ve [[Vietnam]], Çin karakterini kullanmayı tamamıyla bırakmışlardır. Bugün [[Güney Kore]] ve Japonya'da ise bu ülkeler kendi yazım sistemlerini geliştirmiş olmalarına karşın Çin karakteri hâlâ kısmen kullanılmaktadır.
 
Çin yazı karakterler alfabeden farklı olarak ses belirtmek için kullanılmaz; bir tür resim yazısından türemiştir. Bu nedenle farklı dillerde değişik seslerle okunabilir; ancak anlam değişmez. Bu özelliği trafik işaretlerine benzetilebilir. Örneğin, DUR işareti farklı ülkelerde farklı şekillerde okunsa da (Stop, Halt, Arrete) anlamı hep aynıdır. Bu sayede, [[Çince]]nin yüzlerce farklı lehçesini konuşan [[Çinliler]] için tarih boyunca iletişimi kolaylaştıran bir araç olmuştur. Söz dizimi olarak Çinceden tamamen farklı dilleri konuşan [[Japonlar]] ve [[Koreliler]] ise temel dilbilgisi kurallarını öğrendikten sonra [[Çince]] [[Budist]] yazmalar gibi belgeleri okuyabilmişlerdir. Bu yönüyle Çin karakteri [[Uzakdoğu]]'da kültürel alışverişin temel taşıdır.