Fatımiler devrinde Aleviler: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
→Fâtımîler’in Mısır’dan sevk ettikleri Alevî dâîler: {{Ayrıca bakınız|EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Ebû Tamîm Ma’add el-Mûstensir bil-Lâh|İsmâ‘îl’îyye|Keyyâl’îyye|Mustâ‘lî’îyye|Nizâr’îyye}} |
→Kaynakça: aşağıda var |
||
25. satır:
"“[[Türkistan]] [[Bâtınî]]leri”" ve "“Pamir Alevîleri”" tarafından mezhepte “Düstur-û Amel” olarak bilinen [[Muin’ed-Dîn Nâsır-ı Hüsrev|Nâsır-ı Hüsrev]]’in fıkıh kitabını andıran eseri “[[Veçh-î Dîn]],” günümüzde "[[Bâtınî]] Pamir–Alevîliği" i’tikadının ana hatlarını kayıt altında tutabilmiş olan en ciddî belge niteliğindedir.
{{Ayrıca bakınız|Veçh-î Dîn|Pamir Alevîliği}}
== Mısır Fâtımîleri’nin Türkler’i iltizamı ==
[[Abbâsîler]] ordularını [[Türkler]]’den oluşturdukları gibi bilâhare [[Türkler]]’in üzerinde zalimane bir baskı oluşturmanın olanaksızlığını kabul ettiler. Bundan başka Horasan, Yemen, Mısır, Suriye vilâyetlerine hep Türk valiler atadılar. Bu ülkeler ise, şiîliğin en fazla revaçta olduğu yörelerdi. Fâtımîler’in Mısır’da yerleşmeleri üzerine bu ailenin yanında [[Türkler]], [[Abbâsîler]]’den gördükleri ayrıcalıktan çok daha fazlasına mazhar oldular. H. 465 / M. 1073 tarihlerine doğru Fâtımîler’in en önemli memuriyetlerini [[Türkler]] işgal ediyordu. [[Fâtımî]] Bâtın’îyye dâîlerinin çoğu bu [[Turancılık|Tûrân]]îler’in yardımları sayesinde [[Orta Asya]] ile kalıcı münasebetler kurabilmekteydiler.
| |||