Rafizilik: Revizyonlar arasındaki fark

'''RâfizîlikRâfızîlik''', ya da '''Râfızîler'''; [[ŞiâŞiî]]'nınliğin [[Şîʿa-i Bâtın’îyye]] ve [[Ghulat-i Şîʿa]] [[mezhep]]lerin tümünü birlikte tanımlamakta 21kullanılan kolundanbir birisidirtâbirdir. [[Lügât]]te; RâfizîRâfızî kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir. RafizilerinRâfızîler'in en önemli özelliği,ortak özellikleri birinci halife [[Ebubekir]] ve ikinci halife [[Ömer]]'i sevmemeleridir.

''"Râfızîler",'' tarihte her zaman, dördüncü halife Ali ve Peygamber'in amcası Abbas'ın torunlarının birinin etrafında toplanıp çeşitli fırkalara ayrıldılar. İmam [[Zeynel Abidin]] vefat edince, birçoğu imamın oğlu [[Zeyd]]'in etrafında toplandı. [[Emevî Devleti]]'nin [[Irak]] valisi olan [[Sakifli Yusuf oğlu el-Haccac]] ile harp etmeye giderken bir kısmı Zeyd'den ayrıldı. Ayrılanlar, Zeyd'e; "[[Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir]]'e ve [[Hattab oğlu Ömer]]'e düşman ol!" demişti. Bunun üzerine Zeyd; "Büyük dedem olan Resulullah'ın sevdiği kimselere düşmanlık edemem." dedi. Bunun üzerine Zeyd'i terk etmek için bahane bulmuş oldular. Zeyd bunlara "Rafaztumunî! (Beni terk edin!)" dedi. Bunun üzerine onu terk ettiler ve terk edenler anlamında RafizilerRâfızîler olarak bilindiler. RafizilerRâfızîler, Peygamber'den sonra hilafetin [[12 İmam]]ın hakkı olduğunu savunan gruplardandır. Bu gruplar daha çok heteredoks gruplar olarak karşıt gruplara olarak sayılmışlardır.