Delil: Revizyonlar arasındaki fark

Dava konusu yapılan hakkın gerçekten var olup olmadığının anlaşılması için bu hakkın ve buna karşı yapılan savunmanın dayandığı vakıalar hakkında mahkemeye kanaat verilmesi işlemine '''ispat''' denir. Bu vakıaların ispatı için başvurulan vasıtalara ise '''delil''' denmektedir. '''Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'''nda 238. maddesinde delilin tanımına yer verilmiştir. Delilin konusu maddi vakıalardır ve ancak o davanın çözümünü etkileyebilecek olan vakıalar delil olarak gösterilebilir ve inceleme konusu yapılabilir. Deliller Kanunda yerini bulduğu üzere iki gruba ayrılır. '''''Kesin Delil''''' olarak adlandırılan ilk grupta '''ikrar''', '''kesin hüküm''', '''senet''' ve '''yemin''' yer almaktadır. Kesin delillerin hakimi bağlayıcı nitelikte olması, bu grupta yer alan bir delille iddia edilen vakıanın ispat edilmiş sayılması, bir başka ifadeyle doğru olduğunun kabul edilmesi söz konusudur.

 

 

Bu delillerin tanımlanması H.U.M.K.'ta geçerli olan nitelendirmedir. Zira Ceza Muhakemesi baz alındığında delillerin önemi değişmektedir. HUMKta en önemli delil olarak '''SENET''' gösterilir ve hukuki işlemlerin ancak senetle ispatı kabul edilir. (belli sınırlar içinde) Ancak '''''Ceza Muhakemesi'''''nde hukuki işlemler değil hukuki fiiller yer alır ve bu fiillerin senetle ispatı mümkün olamayacağından delil olarak '''TANIK BEYANI''' önem kazanmaktadır.