Hasan bin Zeyd: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
'''El-Dâî’Kebîr Hâlife Hasan bin Zeyyid''' Tam adı: '''Al-Ḥasan ibn Zeyyîd ibn Muḥammad ibn Ismā‘il ibn el-Ḥasan ibn Zeyd bin Ali Zeynel Âbidin''' ({{lang-ar|الحسن بن زيد بن محمد}}; |
Düzeltmeler: Tam adı: '''Al-Ḥasan ibn Zeyyîd ibn Muḥammad ibn Ismā‘il ibn el-Ḥasan ibn Zeyyîd bin Hasan el-Mûctebâ bin Ali el-Mûrtezâ''' |
||
1. satır:
'''El-Dâî’Kebîr Hâlife Hasan bin Zeyyid''' Tam adı: '''Al-Ḥasan ibn Zeyyîd ibn Muḥammad ibn Ismā‘il ibn el-Ḥasan ibn Zeyyîd bin [[
Hicrî 98 / M. 717 yılında “Yezid bin Mühelleb” [[Taberistan]], [[Gürgan|Cürcan]] ve etrafındaki şehirleri feth ettikten sonra bu muhitlerde Abbâsîler’den [[Mansur (Abbasi)|El-Mansur]] devrine kadar sürekli olarak kırk sene boyunca Alevîlik propagandaları yürütüldü. Hicrî 138 / M. 756 yılında ise [[Sinbâd]] ''(Sünbâd/Sonpâth)'' adındaki bir Mecûsî İslâm âkideleri üzerinde bozguncu etkiler yaratan ve pek çok kişiyi peşinden sürükleyen yeni bir mezhep ortaya attı.<ref name="Türkistan"></ref>
Bu hadiseden otuz yıl sonra M. 785 yılında ''“[[Zeynel Abidin|Ali Zeyn el-Âb-ı Dîn]]’in torunu Hasan bin [[Zeyd bin Ali|Zeyd]]’ûl-Alevî”'' [[Taberistan]]’da ''“Hanedân-ı [[Ehl-i Beyt]]”'' nâmına dâvetlerine başladı. Hattâ ''“Benî Bâdüsîyân”'' nâmıyla meşhur ''“Rüstemdad”'' hükümdârı ''“Abd’ûl-Lâh”'' da Hasan bin [[Zeyd bin Ali|Zeyd]]’ûl-Alevî’ye tâbi olanlar arasındaydı. [[Deylem]], Âmül ve bütün [[Taberistan]] şehirlerinde ''“Alevîlik”'' propagandalarının şiddetli bir şekilde devam ettiği bu devirde ''“Rüstemdarlar’dan Feridun’un oğlu Bâdüsyân”'' hükümdârlık makâmına geçince [[Abbâsîler]]’in aleyhine fa’aaliyetler sürdürmekte olan ihtilâlcilerin önderi Hasan bin [[Zeyd bin Ali|Zeyd]] bin [[Zeynel Abidin|Ali]]’ûl-Alevî’ye de büyük ihsânlarda bulunmuştu.
O sıralarda Abd’ûl-Lâh bin Tâhir’in Oğlu Muhammed’in dirliği olan [[Deylem]]-[[Taberistan]] kıt’ası, onun nâmına ''“Câbir bin Hârun”'' adındaki Hristiyan kâtibi tarafından yönetilmekteydi. Bu adamın yaptığı mezâlime tahammül edemeyen ''[[Taberistan]]lılar,'' Alevîler’den bir önderin etrafında teşkilâtlandılar. Bu yeni önderin daha deneyimli olan ve [[Gürgan|Cürcan]]’da yaşayan Hasan bin Zeyyid’i tavsiye etmesi üzerine ise, harekâtı yönetmek için Zeyyid’i [[Taberistan]]’a davet ederek ''“El-Dâî’Kebîr Hâlife ve İmâm Bil’Hâkk”'' ünvânı ile Hicrî 250 / M. 864 yılının Ramazan ayında kendisine biât ettiler. Bu gelişmeler neticesinde [[Abbâsîler]]’in [[Taberistan]] valisi olan ''“Süleyman bin Tâhir”'' firar etmek zorunda kaldı. Etrafa mektuplar yollayan ''“Hasan bin Zeyyid”'' bu muhitlerdeki halkı kendisine biât etmeğe dâvet etti. [[Karahanlı Devleti|Mülûk Bâvendîyye]]’den “Şehrîyâr” bu dâvete icâbet edenlerin başında gelmekteydi.
{{Ayrıca bakınız|Tahirîler|Deylem|Taberistan|Gürgan|Alavîler}}
| |||