NGC 1435: Revizyonlar arasındaki fark

'''Merope Bulutsusu''' (ayrıca ''Tempel's Nebula'', veya ''NGC 1435'' olarak da bilinir) [[Messier 45|Ülker]] yıldız kümesi içinde, [[Merope (yıldız)|Merope]] yıldızını çevreleyen süpernova kalıntısı olduğu düşünülen dağılmış yansıma bulutsusu. 19 Ekim 1859 yılında [[Alman]] gökbilimci [[Ernst Wilhelm Leberecht Tempel|Wilhelm Tempel]] tarafından keşfedilmiştir. [[John Herschel]], [[Gökbilim Kataloğu]]nda, dolunay büyüklüğünde çok zayıf bir bulutsu olarak nitelendirdi.

 

Merope bulutsusunun [[Görünür parlaklık|görünür parlaklığı]] 13'dür. Merope yıldızı tarafından aydınlatılmıştır ve bir yıldızın yakınındaki bulutsunun ondan nasıl etkilenebileceğine güzel bir örnektir. Parlak düğüm, [[IC 349]]'u içerir. Bulutsu içerisinde yer alan çok sayıda küçük [[karbon]] taneciği ışığı yansıtır. Yansıma bulutsularının kendine özgü mavi rengi, karbon tozunun mavi ışığı kırmızı ışığa oranla çok daha verimli dağıtması nedeniyle ortaya çıkmaktadır. Bu bulutsuların parlaklığı, yansıtan taneciklerin büyüklük ve yoğunlukları ile komşu yıldız(lar)ın rengine ve parlaklığına bağlıdır. Merope'ye doğru ilerleyen bulutsu, yıldızdan kaynaklanan güçlü ışınımın basıncıyla itiliyor. Bulutsunun içerdiği toz gibi gaza oranla daha iri olan parçalar, bu "rüzgara" karşı daha dayanıklı oldukları için, hızları fazla kesilmiyor. Bir kaç milyon yıl sonra, bu bulutsu ışınımın basıncına dayanamayıp dağılacaktır.