Rafizilik: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
YBot (mesaj | katkılar)
k Şablon güncelleme
Değişiklik özeti yok
1. satır:
'''RafizilikRâfizîlik''' bir [[İslam]] mezhebidir. İslam mezhepleri, temel olarak iki ana kola ayrılır: Sünnî mezhepler, Şii mezhepler (Şia=Şiilik). Rafizilik, [[ŞiaŞiâ]]'nın 21 kolundan birisidir. Lügatte[[Lügât]]te; RafiziRâfizî kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir. Rafizilerin en önemli özelliği, birinci halife [[Ebubekir]] ve ikinci halife [[Ömer]]'i sevmemeleridir.
{{kaynaksız}}
'''Rafizilik''' bir [[İslam]] mezhebidir. İslam mezhepleri, temel olarak iki ana kola ayrılır: Sünnî mezhepler, Şii mezhepler (Şia=Şiilik). Rafizilik, [[Şia]]'nın 21 kolundan birisidir. Lügatte; Rafizi kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir. Rafizilerin en önemli özelliği, birinci halife [[Ebubekir]] ve ikinci halife [[Ömer]]'i sevmemeleridir.
 
Râfızîler, tarihte her zaman, dördüncü halife Ali ve Peygamber'in amcası Abbas'ın torunlarının birinin etrafında toplanıp çeşitli fırkalara ayrıldılar. İmam [[Zeynel Abidin]] vefat edince, birçoğu imamın oğlu [[Zeyd]]'in etrafında toplandı. [[EmeviEmevî Devleti]]'nin [[Irak]] valisi olan [[Sakifli Yusuf oğlu el-Haccac]] ile harp etmeye giderken bir kısmı Zeyd'den ayrıldı. Ayrılanlar, Zeyd'e; "[[Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir]]'e ve [[Hattab oğlu Ömer]]'e düşman ol!" demişti. Bunun üzerine Zeyd; "Büyük dedem olan Resulullah'ın sevdiği kimselere düşmanlık edemem." dedi. Bunun üzerine Zeyd'i terketmekterk etmek için bahane bulmuş oldular. Zeyd bunlara "Rafaztumunî! (Beni terkedinterk edin!)" dedi. Bunun üzerine onu terkettilerterk ettiler ve terkedenlerterk edenler anlamında Rafiziler olarak bilindiler. Rafiziler, Peygamber'den sonra hilafetin [[12 imamınİmam]]ın hakkı olduğunu savunan gruplardandır. Bu gruplar daha çok heteredoks gruplar olarak karşıt gruplara olarak sayılmışlardır.
[[Sebe oğlu Abdullah]] adında [[Yemen]]li bir Yahudî tarafından kurulduğu bilgisi asılsızdır. Rafizilik ilk olarak Ali'nin etrafında toplanan kişilere denildi bunlar toplam 18 kişidir.
1. [[Selman-ı Farisi]]
2. [[Ebuzer-i Gıfari]]
3. [[Mikdad bin Esved-i Kendi]]
4. [[Ammar bin Yasir]]
5. [[Halid bin Said bin As]]
6. [[Bureyde Eslemi]]
7. [[Ubey bin Ka'b]]
8. [[Huzeyme bin Sabit]]
9. [[Ebu Heysem bin Teyhan]]
10. [[Sehl bin Hüneyf]]
11. [[Osman bin Huneyf]]
12. [[Ebu Eyyubi Ensari]]
13. [[Cabir bin Abdullah Ensari]]
14. [[Huzeyfe bin Yeman]]
15. [[Sa'd bin Ubade]]
16. [[Kays bin Sa'd]]
17. [[Abdullah bin Abbas]]
18. [[Zeyd bin Erkam]]
 
Râfızîler, tarihte her zaman, dördüncü halife Ali ve Peygamber'in amcası Abbas'ın torunlarının birinin etrafında toplanıp çeşitli fırkalara ayrıldılar. İmam [[Zeynel Abidin]] vefat edince, birçoğu imamın oğlu Zeyd'in etrafında toplandı. [[Emevi Devleti]]'nin [[Irak]] valisi olan [[Sakifli Yusuf oğlu el-Haccac]] ile harp etmeye giderken bir kısmı Zeyd'den ayrıldı. Ayrılanlar, Zeyd'e; "[[Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir]]'e ve [[Hattab oğlu Ömer]]'e düşman ol!" demişti. Bunun üzerine Zeyd; "Büyük dedem olan Resulullah'ın sevdiği kimselere düşmanlık edemem." dedi. Bunun üzerine Zeyd'i terketmek için bahane bulmuş oldular. Zeyd bunlara "Rafaztumunî! (Beni terkedin!)" dedi. Bunun üzerine onu terkettiler ve terkedenler anlamında Rafiziler olarak bilindiler. Rafiziler, Peygamber'den sonra hilafetin 12 imamın hakkı olduğunu savunan gruplardandır.
 
{{islam-taslak}}
 
[[Kategori:İslam dini itikad mezhepleri]]
 
[[az:Rafizilər]]
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Rafizilik" sayfasından alınmıştır