'''Özel Tüketim Vergisi (ÖTV)''', belirli mal veveya ürünler üzerinden maktu veya oransal olarak alınan bir harcama vergisidir. İlk olarak Avrupa Birliği ile uyum çerçevesinde yapılan kanunukanun değişiklikleriyle gündeme gelmiş ve yine aynı amaçla 2002 yılında 4760 kanunsayılı sayısıkanun ile kabul edilmiştir. Avrupa BirliğininBirliği'nde bu vergiyiverginin uygulamasındakiuygulanmasındaki amaç, gelir elde etmekten ziyade sosyal fayda sağlamaktır,. üzerineBu nedende ÖTV konulan mallar genellikle, lüks (mücevher, kürk vb.), sağlığa zararlı (alkol, sigara vb.), çevreye zararlı (benzin vb.) mallarmallara olmaklauygulanır. beraberAncak ülkemizde tıraş köpüğü gibi temel tüketim mallarından dahi alınmaktadır. Öte yandan pırlantadan ise hiç vergi alınmamaktadır.
Anlaşılamamış olan nokta sudur ki, ithalata donuk yüksek vergiler üretimi arttıracak yatırımlara dönüşmediği takdirde, dış ticaret açığını kapamak mümkün değildir: ithalati) azaltmak için yatırımı kısmak akilci olmayacağından tüketim harcamalarını yatırımı destekleyecek birikimlere çevirmek mantıklıdır. Müşteri olmayan yerde yatırım da olmayacağı için, tüketicileri vergi ile korkutmak kısa vadede bütçe açığını kapamaya yarasa da, uzun vadede ekonomiye zarar verir. Sonuçta, vergi de kotalar gibi bir ekonomik verimsizlik kaynağıdır.
ÖTV, KDV gibi aynı malın her el değiştirmesinde ÖTV doğmaz. Malın ithal edilmesi veya üretilen malın ilk alıcısına teslimi nedeniyle ÖTV doğar. Motorlu taşıtlarda ise nihai tüketici adına ilk ÖTV ödemek gerekir. Verginin mükellefi ithalatçılar ve ilk satıcılar olmaktadır.
ÖTV aslında, 1950'li yıllardan başlayarak uzun yıllar uygulanan 'İstihsal Vergisi'nden başka bir şey değildir.
