Kıta felsefesi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
→Karakteristik: dz. |
→Karakteristik: dz. |
||
23. satır:
[[Michael E. Rosen]], Kıta felsefesinin karakteristiğindeki ortak konuları tanımlamıştır.<ref name="rosen665">{{cite journal |last= Rosen|first= Michael |authorlink= |coauthors= |year= 1998|month= |title= Continental Philosophy from Hegel |journal= Philosophy 2: Further through the Subject|volume= |issue= |pages= 663-704 |id= |url= |accessdate= 21 Mayıs 2012 |quote= }}; S. 665</ref>
*Öncelikle Kıta filozofları, [[görüngü]]leri anlamanın tek ve en doğru yöntemi olarak [[doğa bilimleri]]ni ele alan [[Bilimcilik|bilimciliği]] genellikle reddederler. Onlara göre bilim, "yaşantı öncesi ön-teorik bir alt katmana" ihtiyaç duyar ve bilimsel metodlar, bu bildirişimselliği tamamen anlamak için yeterli değildir.<ref name="critchley115">Critchley; S. 115</ref>
*İkinci olarak Kıta felsefesi, bu bildirişimi genellikle bağlam, zaman ve mekan, dil, kültür veya tarih değişkenleriyle ele alır ve bu nedenle[[Tarihselcilik|tarihselciliğe]] meyillidir. Kıta felsefesine göre felsefî bir argüman, tarihsel ortaya çıkışının metinsel ve bağlamsal boyutlardan ayrılamaz.<ref name="critchley57">Critchley; S. 57</ref>
*Üçüncü olarak Kıta felsefesi; bilinçli insanın, muhtemel yaşantının bu bildirişimini değiştirebileceğini varsayar: ''"Eğer insan yaşantısı rastlantısal bir yaratılış ise o, başka şekillerde yeniden yaratılabilir."''<ref name="critchley64">Critchley; S. 64</ref> Bu nedenle Kıta filozofları, teori ile pratiğin bütünlüğü ve onların kişisel, ahlakî ve politik dönüşümleri ile ilgili felsefî sorgulamalara yönelirler. Bu eğilim, [[Marksizm|Marksist]] gelenekte kendini açıkça göstermektedir ''([[Feuerbach Üzerine Tezler|"Filozoflar dünyayı sadece farklı biçimlerde ''yorumladılar'', oysa ki asıl mesele onu ''değiştirmek''."]])'' ve ayrıca [[varoluşçuluk]] ile [[postyapısalcı felsefe]]nin odak noktasındadır.
| |||