Tekke, zaviye ve türbelerin kapatılması: Revizyonlar arasındaki fark

 

Yasa değişikliği konusu, ilk defa 1947'de [[CHP]]'nin VII. Kurultayı'nda gündeme geldi. Kurultayda programın milliyetçilik maddesine ilişkin söz alan [[Hamdullah Suphi Tanrıöver]], gençlere milliyet duygusunun verilmesi için türbelerin tamir edilmesini, açılmasını önerdi<ref name=kocak>[http://www.duzceyerelhaber.com/kose-yazi.asp?id=2321&Cemil_KOcAK-Tek_parti_doneminin_%91irtica_merkezleri%92nden_biri_de_turbelerdi Cemil Koçak, '''Tek Parti Döneminin İrtica Merkezlerinden Birisi Türbelerdi''', ''Star Gazetesi, 03.07.2011'']</ref>. Kanun değişikliği içeren yasa tasarısı, 21 Ocak 1950'de başbakan [[Şemsettin Günaltay]] tarafından meclise sunuldu; geniş bir mutabakatla 5 Mart 1950'de yasalaştı. Yeni yasa, türbelerin bir bölümünün Milli Eğitim Bakanlığı onayı ile açılmasına olanak sağladı. İlk olarak İstanbul'da [[Koca Mustafa Reşit Paşa]] türbesi, ardından [[Gazi Osman Paşa]] türbesi açıldı. Bunu [[Barbaros Hayrettin Paşa]] türbesi, Osmanlı sultanalrından [[Kanuni]] ve`[[Yavuz]]'un, Bursa'da [[Osman Gazi]] ve [[Orhan Gazi]]'nin türbelerinin ve [[Yeşil Türbe]]'nin açılışı izledi. [[Mimar Sinan]]'ın, [[Fatih]]''n türbesi, içinde [[Abdülaziz]] ve [[II.Abdülhamit]]'inde yatmakta oldukları [[II. Mahmut Türbesi]], Bolayır’da [[Şehzade Gazi Süleyman Paşa]], [[Kırşehir]]’de [[Âşık Paşa]], [[Konya]]’da Selçuklu sultanları, [[Akşehir]]’de [[Nasreddin Hoca]] türbeleri ilk partide açılan türbelerdendir.

 

1990’da çıkan yasa ise türbelerin açılması için Bakanlar Kurulu onayının alınması şartını ortadan kaldırdı; Kültür Bakanlığı’nın onayı yeterli görüldü.