Padişah: Revizyonlar arasındaki fark

'''Padişah''', ([[Farsça]]: '''پادشاه''') bazı İslam hükümdarlarınca atfedilen ve büyüklük belirten ünvandır. Farsça bir sözcük olup anlamı ''Şahların en büyüğüdürbüyüğü''dür. Esasen İslamiyet öncesi İran'da hüküm süren [[Sasani]] hükümdarlarının (MS 3. - 7. yüzyıl) sıfatı iken, daha sonra [[Osmanlı]] hükümdarları ve Türk-Moğol hanedanı'ndanhanedanından gelen [[Delhi Sultanlığı|Delhi Sultanları]] tarafından benimsenmiştir. Hindistan'da bazı bölgesel İslam hükümdarları (örneğin; Maysor hükümdarı Tipu Sultan, Oudh Navabı ve Haydarabad Nizamı) ile Afganistan'da 18. yüzyılda kurulan Durrani hanedanı da "padişah" ünvanını kullanmıştır.

Osmanlı hükümdarlarının asıl ünvanları ''Sultandırsultan''dır. Bunun yanı sıra Padişahpadişah, [[sultan]], [[halife]], [[hakan]] ve [[kayser]] ünvanlarını kullanmışlardır. Bunlardan ''Padişahpadişah'' İran geleneğine, ''Sultansultan'' ve ''Halifehalife'' Arap-İslam geleneğine, [[Hakanhakan]] eski Türk geleneğine, [[Kayserkayser]] ise Rum geleneğine işaret eder ve Osmanlı DevletininDevleti'nin eski İran, Abbasi, Türk ve Rum imparatorluklarının varisi olma iddialarının altını çizer.

Osmanlı hükümdarlarındahükümdarlarının padişah ünvanını kullanmalarına [[II. Murat]]'tan (1431-1451) itibaren rastlanır.

[[1876 Kanun-ı Esasisi]]'nde Osmanlı hükümdarı sadece "padişah" ünvanıyla tanımlanmış ve padişahların diğer ünvanları kanun metninde yer almamıştır. Padişahın hak ve yetkileri Kanun-ı Esasi'nin 3-7, 27, 29, 35, 44, 45, 46, 54, 60, 64, 101, 105 ve 113. maddelerinde tanımlanmıştır.