Baba İlyas: Revizyonlar arasındaki fark

'''Ebu'l-Baka Baba İlyas bin Ali el-Horasânî'''<ref>Ocak, Ahmet Yaşar: Menâkıbu'l-Kudsiyye Fî Menâsıbi'l-Ünsiyye (1995), Türk Tarih Kurumu, s. XLVIII</ref>, [[Ebu'l Vefâ el-Bağdâdî|Vefâîyye]]<ref>Dursun Gümüşoğlu: Tâcü'l Arifîn es-Seyyid Ebu'l Vefâ Menakıbnamesi - Yaşamı ve Tasavvufi Görüşleri, Can Yayınları, 2006, s. 48</ref> tarikatının ruhani önderi ve Horasan azizlerinden Dede Ğarkın ''(Dede ĞarkınGarkın, Dede Kargın, Dede Karğın ya da Dede Karkın)'' tarafından bu tarikatın inançlarını [[Anadolu]]'daki Türkmenler arasında yaymak amacıyla Şeyh Osman, Aynu'd-Devlet Dede, Hacı Bağdın, ve Hacı Mihman ile birlikte görevlendirilmiş birbeş halifeden derviştibiriydi. 1231 yılında Amasya yakınlarındaki Cat köyüne yerleşti. Manevî bir hayat sürdüğü bu köyde müridleri tarafından mucizeler yaratan çok saygın üst düzey bir aziz olarak görülmekteydi. Anadolu Selçuklu yönetimi altında kötü koşularda yaşayanlar arasında çok sayıda izleyicisi vardı. Baba İlyas, Tanrı sevgisinin dinin katı kurallarıyla oluşmayacağını, bunu ancak insanın kendi sevgisiyle yaratabileceğini söylüyordu. Kadın-erkek ayrımına karşı çıkıyor, bütün insanların eşitliğini savunuyordu. Türkmenlerin o zamanki yaşamlarına son derece uygun olan ortak mülkiyete dayalı bir toplumsal düzen öneriyordu.