Rafizilik: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
Rafizilik, [[Şia]]'nın 21 kolundan birisidir. Lügatte; Rafizi kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir. Rafizilerin en önemli özelliği, birinci halife [[Ebubekir]] ve ikinci halife [[Ömer]]'i sevmemeleridir.
Râfızîler, tarihte her zaman, dördüncü halife Ali ve Peygamber'in amcası Abbas'ın torunlarının birinin etrafında toplanıp çeşitli fırkalara ayrıldılar. İmam [[Zeynel Abidin]] vefat edince, birçoğu imamın oğlu [[Zeyd]]'in etrafında toplandı. [[Emevi Devleti]]'nin [[Irak]] valisi olan [[Sakifli Yusuf oğlu el-Haccac]] ile harp etmeye giderken bir kısmı Zeyd'den ayrıldı. Ayrılanlar, Zeyd'e; "[[Ebu Kuhafe oğlu Ebu Bekir]]'e ve [[Hattab oğlu Ömer]]'e düşman ol!" demişti. Bunun üzerine Zeyd; "Büyük dedem olan Resulullah'ın sevdiği kimselere düşmanlık edemem." dedi. Bunun üzerine Zeyd'i terk etmek için bahane bulmuş oldular. Zeyd bunlara "Rafaztumunî! (Beni terk edin!)" dedi. Bunun üzerine onu terk ettiler ve terk edenler anlamında Rafiziler olarak bilindiler. Rafiziler, Peygamber'den sonra hilafetin [[12 İmam]]ın hakkı olduğunu savunan gruplardandır. Bu gruplar daha çok heteredoks gruplar olarak
{{islam-taslak}}
| |||