Julianus: Revizyonlar arasındaki fark

Julianus, [[Hıristiyanlık]]'tan [[Paganizm]]'e geçtiği için Hıristiyanlar tarafından "Dönme" olarak adlandırılır. Libanius ile aralarındaki mektuplaşmalarda belirttiğine göre Çocukluğunda Hıristiyanlık kendisine kuzeni hevesli bir Aryan Hıristiyan olan ve pagan inanışa sahip bir akrabaya tahammül etmesi söz konusu olmayan II. Constantius tarafından dayatılmıştı. A.H.M. Jones'un gözlemine göre "yalnız ve ıstıraplı çocukluğu sırasında aldığı Hıristiyanlık eğitimine şiddetle tepki gösteren Julianus tutkulu bir şekilde sanat, edebiyat ve [[Yunan mitolojisi]]ne ilgi duymaya başladı ve sevdiği her şeyi zararlı bir gösteriş olarak kınayan yeni dinden tiksinmeye başladı. Güçlü bir dinî yaradılışı vardı ve teselliyi çağdaşı [[Neoplatonizm|Neoplatonist]] filozoflarının öğrettiği [[panteist]] [[mistizm]]de teselli bulmuştu." Helenizme geçmesinden sonra ömrünü bu geleneği korumaya ve yeniden kurmaya adamıştı.

 

Başa geçtikten sonra Julianus, Roma devletine eski gücünü kazandırmak üzere dinî reformlar başlattı. Ayrıca Hıristiyan kilisesini Konstantin'in Hıristiyanlık'ın meşru hale getirmesinden sonra tapınaklardan yağmalanan zenginlikleri iade etmeye zorladı. [[Çoktanrıcılık|Çoktanrıcılığa]] dayanan eski Roma inancının onarımını destekledi. Çıkardığı yasalar zengin ve eğitimli Hıristiyanları hedef alıyordu. Amacı Hıristiyanlık'ı yıkmak değil tıpkı 13. yüzyılda Budizmin Çin'de alt sınıflara itilmesi gibi dini imparatorluğun yönetici sınıfından uzaklaştırmaktı.