II. Mehmed: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Hukukçu (mesaj | katkılar)
kim yazdı bunları?
Hukukçu (mesaj | katkılar)
k bu maddede düzeltmeler bitmez
20. satır:
'''II. Mehmed''' veya '''Fatih Sultan Mehmed''', ([[Osmanlı Türkçesi]]:'''محمد بن مراد خان''', ''Meḥemmed b. Murād Ḫān'') (30 Mart 1432<ref>Babinger, ''Mehmed der Eroberer'', Piper Kitabevi, Münih 1987, s.8</ref> – 3 Mayıs 1481<ref name="babinger347">s.347</ref>) yedinci [[Osmanlı]] padişahı. [[Divan edebiyatı]]nda ''Avnî'' [[wikt:mahlas|mahlasını]] kullanmıştır. Sultan [[II. Murad]] ve [[Hüma Hatun]]’un oğludur.
 
[[İstanbul]]'u fethetmesinden sonra ''Ebû ʾl-Feth'' (Fethin Babası) ve daha son­raki asırlarda ''Fâtih'' lakabıyla anılmıştır. [[İstanbul'un fethi]], [[Orta Çağ]]’ın sonu [[Yeni Çağ]]'ın başlangıcı olmuştur.<ref>Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003, "Middle Ages" maddesi</ref> Bundan dolayı Fatih, "çağ açan hükümdar" olarak da tanınır. İstanbul'u fethetmesinden sonra ''Kayser-i Rum'' (Rumların İmparatoru) ünvanını da kullanmaya başlamıştır.<ref>[http://www.osmanli700.gen.tr/padisahlar/07idari.html www.osmanli700.gen.tr]</ref> İstanbul'un fethiyle 1000 yıllık [[Doğu Roma İmparatorluğu]] son bulmuştur. Fatih, çıkardığı yasalarla devleti önemli ölçüde yeniden biçimlendirmiştir.
 
== Çocukluğu ve şehzadeliği ==
27 Receb 835 (30 Mart 1432) Pazar günü şafak vaktinde, devletin başkenti olan [[Edirne]]'de, [[II. Murat]]'ın dordüncu<ref>İnalcık, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, ''Mehmed II'' maddesi.</ref> oğlu olarak dünyaya geldi. Annesi [[Hüma Hatun]], tarihçi [[Franz Babinger|Babinger]] ve yazar [[Patrick Kinross|Lord Kinross]]’a göre [[gayrimüslim]] bir [[köle]]dir. Yine Babinger'e göre, ölümünden sonra [[Acem]] efsanelerindeki cennetkuşu [[hüma]]dan esinlenilerek Hüma Hatun olarak adlandırılmıştır.<ref name="The Ottoman Centuries">{{Kitap belirt| son =Kinross | ilk =Lord | yazarurl = | yardımcıyazarlar= | yıl =1977 | başlık =The Ottoman Centuries | yayımcı=Sander Kitabevi | yer=İstanbul | id =ISBN 0 224 01379 8 s.87}}</ref><ref>{{Kitap belirt| son =Babinger | ilk =Franz | yıl =2003 | başlık =Fatih Sultan Mehmed ve Zamanı | yayımcı=Oğlak Yayınevi | yer=İstanbul | id =ISBN 975 329 417 4 s.30-31}}</ref>.
 
Mehmed iki yaşına kadar Edirne'de kaldıktan sonra 1434’te sütninesi ve küçük ağabeyi Alâeddin Ali ile birlikte 14 yaşındaki büyük ağabeyi Ahmet’inAhmed’in [[Rum Eyaleti|Rum]] sancakbeyi olduğu [[Amasya]]'ya gönderildi. Burada ağabeyi AhmetAhmed'in erken yaşta ölmesi üzerine Mehmed altı yaşında Rum sancakbeyi oldu (İnalcık'a göre şüpheli). Diğer ağabeyi Alâeddin Ali ise [[Manisa]]'da [[Saruhan Sancağı|Saruhan]] sancakbeyi oldu. İki yıl sonra babaları [[II. Murat]]'ın talimatıyla iki kardeş yer değiştirdiler ve Mehmed [[Saruhan]] sancakbeyi oldu<ref name="kro">Kinross, Lord ''a.g.e.'' s.95</ref>.
 
Mehmed’in eğitimi için babası çeşitli hocalar görevlendirdi. Ancak zeki olduğu kadar hırçın bir çocuk olan Mehmed’in eğitilmesi kolay olmadı. Sonunda babası heybetli ve otoriter bir alim olan [[Molla Gürani]]’yi görevlendirdi. Anlatılana göre Murad, Gürani'ye bir değnek vermiş ve Mehmed itaatsizlik ederse kullanmasını söylemişti. [[Molla Gürani]] Mehmed’e, ''dersini dikkate almayan bir öğrencinin hocası tarafından dövülmesi'' ile ilgili edebi bir cümleyi inceletmiş, Mehmed durumun ciddiyetini kavrayarak eğitimine önem vermeye başlamıştır.{{olgu}}
53. satır:
==İkinci tahta çıkışı==
 
II. Murat 1451’in 3 Şubat günü öldü. Mehmed babasının ölüm haberini Sadrazam [[Çandarlı (2.) Halil Paşa|Halil Paşa]]’nın özel ulakla Manisa’ya gönderdiği mektupla aldı. Anlatılana göre "Beni seven ardımdan gelsin!" diyerek atına atlayıp, kuzeye doğru yola çıkmıştı. Mehmed 19 Şubat 1451’de Edirne’de ikinci kez tahta çıktı.<ref name="Maraş Savunması-1">{{Kitap belirt| yazar= Atilla Şahiner | başlık = "Osmanlı Tarihi" | yayımcı= Lacivert Yayınları| yıl=2008 | sayfalar =s. 80}}</ref> [[Çandarlı (2.) Halil Paşa|Çandarlı Halil Paşa]]’yı sadrazamlık makamında tuttu, [[İshak Paşa]]’yı da [[Anadolu Beylerbeyliği|Anadolu]] [[Beylerbeyi (yönetici)|beylerbeyi]] olarak atadı ve babasının cenazesine eşlik etmek üzere [[Bursa]]’ya gönderdi. Daha sonra babasının [[İsfendiyaroğulları]] beyinin kızından olan sekiz aylık oğlu Küçük Ahmed Çelebi’yiAhmed’i boğdurttu. Bu şekilde kardeş katli yasası da uygulamaya konmuş oldu. Ahmet Çelebi'nin cenazesi de babası Murat'ınkiyle birlikte Bursa'ya gönderildi.<ref name="babinger73">Babinger, Franz ''a.g.e.'' s.73-74</ref>
[[Dosya:Istanbul - Fortalesa d'Europa.JPG|thumb|230px|right|Fatih tarafından yaptırılan [[Rumeli Hisarı]]]]
Mehmed her ne kadar [[Çandarlı (2.) Halil Paşa|Çandarlı Halil Paşa]]’yı görevinde bıraktıysa da artık gerçek iktidar kendisiyle birlikte [[lala]]ları Şahabeddin Paşa ve [[Zağanos Paşa|Zağanos]] paşaların başını çektiği savaşçı kesimin eline geçmişti. Mehmed’in amacı [[Tuna]]’nın güneyindeki [[Balkan]] toprakları ile [[Fırat]]'ın batısındaki [[Anadolu]] topraklarını alarak büyük dedesi [[I. Bayezid|Yıldırım Bayezid]]’in oluşturmaya çalıştığı merkeziyetçi imparatorluğu kurmaktı. Ancak Bayezid'in aksine bunu yapmak için önce [[Konstantinopolis]]’i alması gerektiğini düşünüyordu.<ref name="inalcık2s29">İnalcık, Halil (2008) ''a.g.e.'' s.29</ref> Öte yandan gerek batıda ve gerekse de [[Doğu Roma]]'da yeni padişah genç yaşı ve tecrübesizliği dolayısıyla ilk başta önemli bir tehdit olarak algılanmamıştı. Bu görüş Mehmed’in 1451’de [[Venedik Cumhuriyeti|Venedik]], [[Ceneviz|Ceneviz Cumhuriyeti]], [[Macaristan Krallığı|Macaristan]] ve [[Sırp Despotluğu]] ile babasının yapmış olduğu anlaşmaları yenilemesiyle pekişmişti.<ref name="kro" /> Mehmed Doğu Roma’ya da babası dönemindeki dostane ilişkileri devam ettireceğini ve [[Süleyman Çelebi (şehzade)|Süleyman Çelebi]]’nin Konstantinopolis'teki oğlu Orhan için yıllık 300 bin [[akçe]] ayırdığını bildirmişti.<ref name="babinger77">Babinger, Franz ''a.g.e.'' s.77</ref>
"https://tr.wikipedia.org/wiki/II._Mehmed" sayfasından alınmıştır