Osmanlı tokadı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Errcan (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Kibele (mesaj | katkılar)
k Errcan tarafından yapılan değişiklikler geri alınarak, Théoden tarafından değiştirilmiş önceki sürüm geri getirildi.
1. satır:
{{Diğer anlamı|Osmanlı Tokadı (anlam ayrımı)}}
Osmanlı tokadı Osmanlı askerlerinin savaşta silahsız kaldıklarında kullandıkları elin avuç içiyle yanağa buruna ve çeneye yapılan düşmanı sersemletmek için uygulanan bir vuruştur.Kolun açısız ve omuzdan hızlı hareketiyle hedeflenen noktaya el temasıyla yapılır.Vuruşun şiddetine göre öldürücü olabilir.
{{kaynaksız}}
Osmanlı ordusunda genelde silahın elden düşmesi ya da kırılması sonucu kullanılmıştır.Asker ocağına alınanlar silahla talim yapmadan önce elleriyle ıslak mermer tokatlar ve mermer tokatla kırılana kadar her gün mermeri döverlerdi.Elleri nasırlaşıp mermer kırılınca asker tokadı uygulamaya hazır hale gelirdi.Askerin fiziksel gücüne bağlı olarak tek tokatla düşmanın boynunu kırar hatta kafasını kopartırlardı.Osmanlı ordusuyla haçlı ordularının savaştıkları meydanlarda yapılan kazı çalışmalarında haçlı askerlerinin bazılarının kasklarında ve kafataslarında 5 parmak oyuğu görülmüştür.Osmanlı tokadını en çok uygulayanlar ise deliler ve başıbozuklardır.
'''Osmanlı tokadı''', [[Osmanlı askerlerininOrdusu]] savaştaaskerlerinin silahsız kaldıklarındasavunma kullandıklarıya elinda avuçsaldırı içiyledurumunda yanağakullandıkları, burunaelin veher çeneyeiki yapılanyanıyla yapılabilen düşmanı sersemletmek içinamacıyla uygulanan bir vuruştur.Kolun El ve kolun açısız ve omuzdan[[omuz]]dan hızlıhızla hareketiyle hedeflenen noktaya el temasıylaile yapılan temasla yapılır. En çok yüzün her iki yanına ve enseye yapılır. Vuruşun şiddetine göre öldürücü olabilir.
 
Osmanlı Ordusu'nda genellikle savaşlarda birebir ve yüzyüze yapılan mücadeleler esnasında sık sık yaşanan silahın elden düşmesi ya da kırılması durumunda kullanılmıştır. [[Osmanlı kültürü]]nde bir kavgada taraflar asla birbirlerine yumrukla müdahale etmezlerdi. Yüze kalıcı zararlar verme ihtimalinden dolayı birine yumrukla saldırmak son merhalede yer alır ve yumrukla ilk saldıran ayıplanırdı. Tıpkı [[Yatağan (kılıç)|yatağan]] kılıcı olanların dövüşlerde karşılarındakini aşağılamak için kılıcın kesmez yanı ile saldırmaları gibi, tokat ancak yeri zamanı, kavgadaki taraflarca bilinen kurallarla kullanılırdı. Kavgada büyük olan karşısındakini sesi etraflıca duyulan şiddetli bir tokatla uyarır ve bu durum genellikle yeterli olurdu.
 
Osmanlı Ordusunda meydan savaşlarında en ön safta yer alan, [[azab]] askerlerinin, esas amaçları olan karşıdaki düşmanın seçkin birliklerini yorma görevleri sırasında hafif silahların kısa zamanda kullanılmaz duruma gelmesi ve ağır silahların kuşanmalarının aldığı zaman çoğu kez bulunamadığında tokat atmaya başlamaları ile askerler arasında yiğitliğin eriştiği son nokta olarak görülmeye başlanmış ve bunun üzerinde popülarite kazanmıştır. Sesi ile düşmanın üzerinde yarattığı psikolojik etki sebebiyle zamanla geliştirilmiştir. Bu askerler daha eğitim safasında mermer döverek yetiştirildikleri için, çok kuvvetli ellere ve kol yapısına sahip olurlar.(Osmanlı ordusunun En büyük tokatçıları [[Başıbozuk]] (Delibaş) diye adlandırılan bir düzensiz ordudur)
 
[[Kategori:Savaş sanatları]]
[[Kategori:Osmanlı Devleti askeriyesi|Tokat]]