Westpaket (Batı paketi), Batı Almanya’da yaşayan Almanların, Doğu Almanya’da yaşayan akrabaları ve arkadaşlarına gönderdiği kargo paketlerinin adıdır.

1961 yılında Berlin duvarının inşa edilmesinin ardından, Doğu Almanya’da yaşayanların Batı Almanya’da yaşayan akrabalarını ve arkadaşlarını ziyaret etmesi büyük oranda kısıtlanmış durumdaydı. Pan-Alman Yardım Ofisinin (Almanca: Büro für gesamtdeutsche Hilfe) kurulmasının ardından birçok Batı Almanya vatandaşı Noel gibi özel günler ya da doğum günleri için Doğu Almanya’da yaşayan akrabalarına ve arkadaşlarına muhtelif hediyeler göndermeye başlamıştır.

Doğu Almanya tarafından reddedilen bir Westpaket.

Her iki ülke sınırları içinde yaşayan akrabalar ve arkadaşlar arasında telefon görüşmesi ve mektuplaşma olanağının kısıtlı olduğu bu dönemde, gönderilen paketler aileler arasındaki yegâne bağı oluşturuyordu. Gönderilen ürünler genellikle tekstil ve konfeksiyon ürünleri, kahve ile unlu mamullerden oluşmaktaydı. Paketler içinde para bulunması yasaktı ve bulunması halinde çoğunlukla paket içine saklanırdı. Aynı şekilde kaset gibi medya ürünlerinin gönderimi de yasaktı.

Bu dönemde her yıl 1000 ton kahve ve 5 milyon tekstil ürünü içeren 25 milyon paketin gönderildiği bilinmektedir. Doğu Almanya’ya gönderilen yüksek kalitedeki tekstil ürünlerinin başka ürünlerle takas edildiği bilinmektedir.

Bu paketlerin Doğu Almanya’daki kahve ihtiyacının %20’sini karşıladığı tahmin edilmektedir.

Konuyla ilgili yayınlar değiştir

  • Christian Härtel, Petra Kabus (ed.): Das Westpaket. Geschenksendung, keine Handelsware. Ch. Links, Berlin 2000, ISBN 3-86153-221-2.
  • Volker Ilgen: CARE-Paket & Co. Von der Liebesgabe zum Westpaket. Primus, Darmstadt 2008, ISBN 3-896-78344-0.

Kaynakça değiştir

  • Wolle, Stefan (1999). Die heile Welt der Diktatur. Munich: Econ & List. p. 328. ISBN 978-3861535546.
  • Wünderich, Volker (2003). "Die "Kaffeekrise" von 1977. Genußmittel und Verbraucherprotest in der DDR". Historische Anthropologie. 11: 240–261.