Varioni Kardeşler
Varioni Kardeşler, (İngilizce: The Varioni Brothers), Amerikalı yazar J. D. Salinger'ın ilk kez 17 Temmuz 1943'te The Saturday Evening Post gazetesinde yayınlanan bir öyküsüdür.[3] Biri şan ve şöhret, diğeri ise nitelik peşinde olan iki erkek kardeşin hayatının anlatıldığı hikâyedeki karakterlerin yazarın ünlü karakteri Holden Caulfield'in öncüleri olduğu kabul edilir.[4]
| "Varioni Kardeşler" | |
|---|---|
| Yazar | J. D. Salinger |
| Özgün adı | "The Varioni Brothers" |
| Ülke | ABD |
| Dil | İngilizce |
| Yayımlanma | Saturday Evening Post |
| Önceki | "Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu[1] (The Last and Best of the Peter Pans)" |
| Sonraki | "İlgili Taraflar[2] (Both Parties Concerned)" |
Yayınlanması öncesindeki gelişmeler değiştir
Salinger Varioni Kardeşleri ilk olarak başka birkaç öyküsüyle birlikte tanınmış bir ajans olan Max Wilkinson'a sattı.[5] Amacı Wilkinson'ın yardımı ile eserinin Hollywood'a satılması ve filminin çekilmesiydi. Wilkinson öyküyü Hollywood'un tanınmış stüdyolarına satmayı denedi ama başarılı olamadı. Bunun üzerine Wilkinson ile işbirliğine son verdi.
1943 yılında yazarın ajansı, öyküyü popüler bir dergi olan The Saturday Evening Post'a sattı. Salinger'ın yazışmalarında hem dergiyle, hem de öyküsüyle alay ettiği ve onları sevmediği görülür.[6]
Hikâye değiştir
Varioni Kardeşler, Joe ve Sonny Varioni isimli iki kardeşin öyküsüdür. Joe Varioni, üniversitede İngilizce dersleri verirken bir yandan da kitap yazan idealist bir adamdır. Abisi Sonny ise yetenekli ve hırslı bir müzisyendir. Tüm amacı para ve şöhret kazanmaktır. Müzisyen kardeşinin edebiyatla vakit kaybetmek yerine yaptığı besteler için söz yazmasını istemektedir. Sonny, kendisinden daha güçsüz ve duygulu bir insan olan Joe'yu ünlü oluncaya dek roman yazmayı bırakmaya ve şarkı sözü yazmaya zorlar. Joe ağabeyinin bu isteğini kabul eder. İkili Varioni Kardeşler olarak şöhret sahibi olur. Yaptığı bestelere en iyi sözleri Joe'nun yazdığını düşünen Sonny'nin kardeşini kendi istediklerini yapması için rahat bırakmaya niyeti yoktur. Kardeşi üzerinde duygusal baskılar kurmaya devam eder. Bu sırada kardeşinin ruhsal durumunu önemsemez.
Sonny kazandıkları parayla birlikte kötü huylar da edinir. Bunlardan biri de kumardır. Kumarda şehrin ünlü gangsterlerinden birine yüklü miktarda para kaybeder. Fakat, gangsterin hile yaptığını iddia ederek bu parayı vermeyi reddeder.
Öykünün finalinde Varioni Kardeşler'in başarısını kutlamak için ünlülerin katıldığı büyük bir parti verilir. Bu partide normalde piyano çalmayı sevmeyen Joe sözlerini yazdığı abisinin bestesi olan "Müziği Duymak İstiyorum" isimli şarkıyı piyanoda çalarken Sonny'i vurmak üzere partiye gelmiş gangsterin iki kardeşi birbirine karıştırması sonucunda sırtından vurulur ve hayatını kaybeder.
Bu olayla yıkılan Sonny ortadan kaybolur. Daha sonraları onun kardeşinin bitirmesine izin vermediği romanı toparlayıp yayınlamaya çalıştığı ortaya çıkar.
Yayınlanması sonrasındaki gelişmeler değiştir
Varioni Kardeşler'in Temmuz 1943'te The Saturday Evening Post'ta yayınlanmasından sonra Salinger dergiye iki hikâyesini daha yolladı: Rex Passard Mars Gezegeni'nde ve Bitsy. Evening Post her iki öyküyü de reddetti. Yazar, bunun üzerine eserleri Story dergisine yolladı. Fakat bu girişiminde de sonuç değişmedi ve Story çalışmaları kabul etmedi. Bu öyküler, Story'nin reddi sonrasında ortadan kayboldu. Rex Passard'ın konusu hakkında bilgi bulunmamaktadır. Salinger yazışmalarında çok beğendiğini söylediği Bitsy'nin masaların altından insanların ellerini tutmak isteyen bir kızla ilgili olduğunu belirtmişti. Salinger'ın öyküleri ile ilgili açıklamaları çoğunlukla yanıltıcı ve eksik olduğu için bu yorumunun doğruluğu konusunda da şüpheler vardır.[7]
Kaynakça değiştir
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 53
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 66
- ^ Reiff, Rachel Haugrud (2008). J.D. Salinger: The Catcher in the Rye and Other Works (İngilizce). Marshall Cavendish. ss. 115. ISBN 9780761425946.
- ^ Bloom, Harold (2008). "The Love Ethic (David Galloway)". J.D. Salinger: Bloom's Modern Critical Views (İngilizce). Infobase Publishing. ss. 28. ISBN 9780791098134.
- ^ Slawenski 2011, s. 61
- ^ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 60
- ^ Slawenski 2011, s. 69