Valetudo (uydu)

Jüpiter'in uydusu

Valetudo, aynı zamanda Jupiter LXII olarak da bilinen ve başlangıçta S/2016 J 2 olarak adlandırılan bir Jüpiter uydusudur. Scott S. Sheppard ve ekibi tarafından 2016 yılında Las Campanas Gözlemevi'nin 6,5 metrelik Magellan-Baade teleskopuyla elde edilen verilerde keşfedildi, fakat Jüpiter'in diğer dokuz uydu keşfinin rapor edildiği 17 Temmuz 2018'e kadar, Küçük Gezegen Merkezi tarafından Küçük Gezegen Elektronik Genelgeleri aracılığıyla duyurulmadı.[1] Orijinal duyuru, Las Campanas verilerinin yanı sıra Mauna Kea Gözlemevleri'nin 8,1 metrelik Gemini Kuzey teleskobundan ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevi'nin 4,0 metrelik reflektöründen elde edilen verilere de atıfta bulunuyordu.[4]

Valetudo
Valetudo'nun 28 Şubat 2003'te Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu tarafından çekilmiş ön keşif görüntüleri
Keşif[1]
KeşfedenScott S. Sheppard vd.
Keşif yeriLas Campanas
Keşif tarihi9 Mart 2016
Adlandırmalar
MPC belirtmesiJupiter LXII
Adın kaynağı
Valētūdo
Alternatif adlar
S/2016 J 2
SıfatlarValetudian
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 17 Aralık 2020 (JD 2459200.5)
Gözlem yayı15,22 y (5.558 g)
İlk önkeşif tarihi26 Şubat 2003
0,1257974 AU (18.819.020 km)
Dış merkezlik0,2018315
+1,44 y (+527,41 g)
201,41718°
0° 40d 57.274s / gün
Eğiklik32,03294° (tutuluma)
235,45916°
122,37546°
Doğal uydusuJüpiter
Grup(kendi grubu)
Fiziksel özellikler
24,0[3]
17,0
Ortalama çap
1 km[3]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Özellikler değiştir

Valetudo'nun çapı yaklaşık olarak 1 km (0,6 mi) ve Jüpiter'e olan mesafesi yaklaşık olarak 19 milyon kilometre (12 milyon mil) civarındadır. Uydunun yörünge eğikliği 34 derece ve yörüngesel dış merkezliği 0,222'dir.[3] Ters yön yörüngeye sahip olup tamamlanması yaklaşık bir buçuk yıl sürer, fakat ters yön yörüngeye sahip olan bazı diğer uydularla yörüngesi kesişir ve gelecekte bu uydularla çarpışma riski taşır.[5]

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b "MPEC 2018-O09 : S/2016 J 2". Minor Planet Center. Uluslararası Astronomi Birliği. 4 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2018. 
  2. ^ "M.P.C. 128893" (PDF). Minor Planet Circular. Minor Planet Center. 27 Ocak 2021. 23 Şubat 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2021. 
  3. ^ a b c Sheppard, Scott S. "Moons of Jupiter". sites.google.com. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2018. 
  4. ^ "A dozen new moons of Jupiter discovered, including one "oddball"". Earth & Planets Laboratory. Carnegie Institution for Science. 16 Temmuz 2018. 1 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2023. 
  5. ^ Strickland, Ashley. "12 new moons discovered around Jupiter". CNN International. CNN. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2018.