Tıbb-ı nebevi ya da Nebevî tıp (Arapça الطب النبوي Peygamber tıbbı), İslam peygamberi Muhammed bin Abdullah'ın tıp ile ilgili hadislerini kaynak alan İslam ilimidir. İnsan sağlığının korunmasında, tedavi ve tedavi araçlarının nasıl uygulanacağı konusunda peygamberin tavsiye ve uygulamalarını dikkate alır.

Tıbb-ı nebevinin konuları değiştir

Hadisler, hacamat, çörek otu, misvak, bal şerbeti ve yakma gibi tedavi yöntemlerini içermektedir. Deve sütü ve sidiğinin karıştırılarak tüketilmesinin de sağlığa yararlı olduğu sahih hadislerde geçmektedir.[1][2]

İlgili hadisler değiştir

Hadisler Muhammed'in ölümünü takip eden birkaç asırlık dönemde sözlü olarak dolaşan ve bir rivayet zinciri ile Muhammed'e isnad edilen sözlerden oluşur. Sözlerin aidiyet sorunu ve dini değeri baştan beri islam bilginleri arasında tartışılagelmekte olan bir konudur.

  • "Sinek bir kanadında hastalık, diğer kanadında şifa taşıyor.",[3]
  • "Sen kalp hastası bir kişisin..., ...Medine'nin acve hurmasından alsın, çekirdekleriyle birlikte döğsün, sonra onları içirsin".,[4]
  • "Çörek otunda ölüm dışında bütün hastalıkların devası bulunur'"[5]
  • "Karamsar insan kendini hasta eder!"[kaynak belirtilmeli]
  • "...Medine’nin havası onlara dokundu ve hasta oldular. Şikâyetleri üzerine Muhammed, çobanlarıyla birlikte Medine’nin dışına çıkıp, develerin sütünden ve idrarından içmelerini öğütledi..."[2]

Günümüzdeki Tıbb-ı Nebevi ile ilgili çalışmalar oruç gibi ibadetlerin beden ve ruh (nefs) üzerindeki etkileri ve peygamberin tavsiye ettiği besinlerin modern tıp ile araştırılması şeklindedir.[6]

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ Boyer, Lauren (10 Haziran 2015). "Stop Drinking Camel Urine, World Health Organization Says". U.S. News & World Report. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2019. 
  2. ^ a b Buharî, Vudu, 66; Tıp,5- 6; Diyat, 22; Müslim, Kasame, 9-11; Ahmed b. Hanbel III/107,163; Ebu Davud, Hudud,3; Tirmizi, Taharet, 55, Nesaî, Tahrimu’d-dem, 8-9
  3. ^ El-Buhari, Tıbb, 20; Müslim, Eşribe, 157.
  4. ^ Ebu Davud, Tıbb, 12
  5. ^ Şablon:Npsn"71". Sahih Bukhari. 7. 592. 6 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2014. 
  6. ^ Tekineş, Ayhan (Ocak 1998). "Alternatif İslami Tıp "Tıbb-ı Nebevi"". s. 62.