Semadirek Deniz Muharebesi
Semadirek Deniz Muharebesi, 1684-1699 Osmanlı-Venedik Savaşı'nda evre.
| Semadirek Deniz Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1684-1699 Osmanlı-Venedik Savaşı | |||||||
 Kuzey Ege (Kitâb-ı Bahriye/Pîrî Reis) | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Osmanlı İmparatorluğu |
 Venedik Cumhuriyeti | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Mezamorta Hüseyin Paşa |
Lord Contarini | ||||||
| Güçler | |||||||
| 28 kalyon | 32 kalyon | ||||||
| Kayıplar | |||||||
|
~300 ölü ~500 yaralı |
6 kalyon ağır hasarlı 4 firkete battı 4 firkete esir ~1.200 ölü ?? yaralı | ||||||
Mezamorta Hüseyin Paşa komutasındaki Osmanlı donanması 21 Eylül 1698'de Semadirek adası açıklarındaki deniz muharebesinde Lord Contarini komutasındaki Venedik donanmasını yenilgiye uğrattı.
Muharebe öncesi değiştir
Osmanlı İmparatorluğu 1698 yılına geldiğinde batıda Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'yla cephesi Zenta Muharebesi (1697) sonrasında durgun seyrediyordu. Denizlerde ise Venedik Cumhuriyeti'yle Ege Denizi ve Akdeniz'de mücadelesi devam ederken, Rusya'nın 1696'da Azak Kalesi'ni ele geçirmesi neticesinde Karadeniz'de de ikinci bir cephe açılmıştı. Bu nedenle 1698 yılında Osmanlı donanmasının bir bölümü Karadeniz'e yönelirken, 60 parçalık (25 kalyon, 30 levent firketesi, 3 kadırga ve 2 ateş gemisi) asıl bölümü de sefer mevsimini bir süre geçirmiş (Haziran) bir şekilde Ege Denizi'ne açıldı.[1]
Osmanlı donanmasının gecikmesini fırsat bilen Venedik donanması 73 parçalık donanmalarıyla (30 kalyon, 19 kadırga, 4 mavna ve 20 firkete) Ege Denizi'nde bazı adaları yağmaladı ve Gökçeada civarına demir atarak bu adayı da talan etti.
Muharebe değiştir
Osmanlı donanması askerlerin ulufelerinin geç ödenmesi ve yetersiz cephane sorunlarını bertaraf ettikten sonra, 17 Temmuz 1698’de (8 Muharrem 1110) Çanakkale Boğazı'ndan çıkarak Venedik donanmasının üzerine gittiyse de, havanın muharebe için müsait olmadığı anlaşılınca Bozcaada'daki Mermer Limanı’na demirledi. Bu arada 6 Garp ocağı kalyonu da Osmanlı donanmasına iltihak edince iki donanma arasında kısmen sayısal denge sağlanmış oldu.
Venedik donanması, komutanı Amiral Delfino'nun emriyle, rüzgârı da ardına alarak Gökçeada'dan Boğazhisar ile Eşek Adası arasına demirlediyse de Osmanlı donanmasına taarruz edemedi. Osmanlı donanması ise beş gün boyunca rüzgârın lehine dönmesini bekledi. Rüzgâr Osmanlı donanmasının ardından esmeye başlayınca da Venedik donanması Gökçeada'ya geri döndü. Osmanlı donanması muharebeye girmek istemesine rağmen Venedik donanması çarpışmayı kabul etmeyip İnoz Körfezi’ne çekildi. Osmanlı donanması buraya yönelince (31 Ağustos) Gökçeada'ya, Osmanlı donanması Gökçeada'ya yönelince de Semadirek'e sığındı. 12 Eylül'de Osmanlı donanması bu defa Semadirek'e yöneldiyse de fırtına nedeniyle taarruz edemedi.[2]