Otobiyografi ya da öz yaşam öyküsü, yazarın kendi yaşam öyküsünü anlattığı edebiyat türüdür. Kaynak olarak kişi kendini ve aile büyüklerinden aldığı bilgileri kullanır. Yazarın kendinden söz ederken nesnel olması zor olduğundan otobiyografi yazmak güçtür. Otobiyografilerde yazar kendine ait sanat eserleri, düşünceleri ve yaptığı ya da katkısının olduğu önemli işleri okuyucuya aktarır. Bu yazılı anlatım türü aynı zamanda iyi bir belgeseldir. Bu alanda çalışacaklara ve yazarın yaşadığı dönemin özelliklerine kaynaklık eder.[1]

Alice Thornton'un otobiyografisinin başlık sayfası (1875)

Otobiyografinin belirleyici özellikleri değiştir

  • Otobiyografi düşünsel planla yazılır.
  • Yazar daha çok kendisini öne çıkartabilir.
  • Biyografilerde objektif olunmalıdır.
  • Otobiyografi kişinin şahsını kendi diliyle anlatmasıdır.
  • Gerçekler göz ardı edilmemelidir.
  • Gerçekler olduğu gibi aktarılmalı, kurmacaya gidilmemelidir.

Tarihçe değiştir

Plutarkos'un Romalıları anlattığı Hayatlar kitabı ilk biyografi kabul edilir. Ancak Batı da bu türün yaygınlaşması 16. yüzyıldan sonradır.

Etimoloji değiştir

Oto sözcüğü, Eski Yunanca autós αυτός “kendi” sözcüğünden alıntıdır. Biyografi sözcüğü biyo+grafi sözcüklerinin birleştirilmesi ile oluşturulmuştur. "Bio" sözcüğü, Fransızca parçacık Eski Yunanca aynı anlama gelen bíos, biot- βίος, βιοτ-  sözcüğünden alıntıdır. "Graf" Bu ek Eski Yunanca graphḗ γραφή “yazı, çizgi” sözcüğünden alıntıdır.[2]

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ Öğretici Metinler 28 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Erişim tarihi: 26 Mayıs 2016
  2. ^ "otobiyografi". Nişanyan Sözlük. 28 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2022.