Onarıcı adalet

Adalet teorisi

Onarıcı adalet, cezalandırıcı olmaktan ve zarar vermekten çok onarıcı, eğitici, affedici, sorumluluk yükleyici, toplumsal katılımı ve müzakereyi teşvik eden, mağdurun uğramış olduğu zararın giderilmesini,[1][2] toplumun ise suç teşkil eden fiilden doğan anlaşmazlığın çözümü sürecine katılımını öngören; bu suretle suç oluşturan fiilin temeline inerek zararlı etkilerini ortadan kaldırmayı amaçlayan bir yaklaşımı ifade eder.[3][4]

Onarıcı adalet, genellikle cezalandırmaya odaklanan geleneksel adalet yöntemlerine alternatif bir teori üzerine kurulmuştur. Onarıcı adalet programları aynı zamanda geleneksel yöntemleri de tamamlayabilir.[5] Genellikle onarıcı adalet olumlu eleştirilmiş [6][7][8] olsa da son yapılan çalışmalar, onarıcı adaletin uygulandığı okul bölgelerinde akademik performansın düşüşte olduğunu göstermektedir.[9]

suçlarının tekrar işlenmesinin azaltılması da onarıcı adaletin bir hedefidir.[10] Onarıcı adalet savunucuları, Onarıcı adaletin yeniden suç işlemeyi önleyebileceğini[10][11] ve diğer potansiyel suçluları caydırabileceğini iddia ediyor.[12] Eleştirmenler ise onarıcı adaletin suç oranlarını önemli ölçüde etkilemediğini düşünüyor.[12][13]

Ayrıca bakınız değiştir

Cezalandırıcı adalet

Kaynakça değiştir

  1. ^ Wilson, Jon. "Victim-Centered Restorative Justice: An Essential Distinction" (PDF). 14 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Mayıs 2024. 
  2. ^ "Restorative Justice 101 for Victims – Just Alternatives" (İngilizce). 17 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2023. 
  3. ^ Rebecca Webber, "A New Kind of Criminal Justice" 24 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Parade, October 25, 2009, p. 6. Retrieved 8 July 2019
  4. ^ Lawrence W Sherman; Heather Strang (2007). "Restorative Justice: The Evidence" (PDF). University of Pennsylvania. 13 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Mayıs 2024. 
  5. ^ Gade, Christian B. N. (2021). "Is restorative justice punishment?". Conflict Resolution Quarterly. 38 (3). ss. 127-155. 
  6. ^ Lawrence W Sherman; Heather Strang (2007). "Restorative Justice: The Evidence" (PDF). University of Pennsylvania. 13 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Mayıs 2024. 
  7. ^ Latimer, Jeff; Dowden, Craig; Muise, Danielle (2005). "The Effectiveness of Restorative Justice Practices: A Meta-Analysis" The Prison Journal. 85(2):127–144" (PDF). 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Mayıs 2024. 
  8. ^ Government of Canada, Department of Justice (11 Mart 2002). "Victims' Experiences with, Expectations and Perceptions of Restorative Justice: A critical Review of the Literature". www.justice.gc.ca. 16 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023. 
  9. ^ Barshay, Jill (6 Mayıs 2019). "The promise of 'restorative justice' starts to falter under rigorous research". The Hechinger Report (İngilizce). 17 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2023. 
  10. ^ a b Hennessey Hayes, "Assessing Reoffending in Restorative Justice Conferences" (2005) 38(1) Australian and New Zealand Journal of Criminology 77
  11. ^ Sbicca, Joshua (2016). "These Bars Can't Hold Us Back: Plowing Incarcerated Geographies with Restorative Food Justice". Antipode. 48 (5). ss. 1359-1379. doi:10.1111/anti.12247. 
  12. ^ a b John Braithwaite, "Restorative Justice: assessing optimistic and pessimistic accounts" in Michael Tonry (ed), Crime and Justice: A Review of Research (Volume 25, 1999) 1
  13. ^ Jaimie Beven et al., "Restoration or Renovation: Evaluating Restorative Justice Outcomes" (2005) 12(1) Psychiatry, Psychology and Law 194