Nureddin Bey, Nur Sofu ya da Nur Sufi (1250-1256), Karamanoğulları Beyliği'nin kurucusu Karaman Bey'in babasıdır.[1]

Karamanoğulları'nın, Oğuz Türkleri'nin Avşar boyundan veya Salur boyundan olduğu konusu birçok tarihçi tarafından tartışılmıştır. Ancak en sonunda Beyleri'nin Salur boyunun Karamanlı oymağına bağlı[2] olduğu, beyliğin halk kütlesinin ise Afşar boyuna bağlı olduğu kabul edilmiştir.

Karamanoğulları'nın aile şecereleri (soy ağacı) şöyledir:

  1. Alan Han[3]
  2. Şirvan Han
  3. Kâl Han
  4. Gelencân Han
  5. Alp Arslan
  6. İbrahim Han
  7. Saadettin Bey
  8. Nureddin Bey[4]

Nureddin, zamanın saygın bir tarikatı olan Babai tarikatına girip Sufi olunca, isminin kısaltılmışı olan "Nur" ile "Sufi" sıfatı birleştirilip Nur Sufi veya Nur Sofu denmiş. Halk arasında Nur Sofu diye söylenir. Yazışmalarda Nureddin Sofi, Nuri Sofi, Nur Sofi ve Nure Sofi olarak geçer. Yalnız İbrahim Hakkı Konyalı Arapça'ya meylinden dolayı Nurüh Sofi demiştir. Eski yazışmalarda bunu görmüyorsak ta son zamanlarda bazı yazarlar hiçbir dayanağı olmayan Nurüh adını İsmail Hakkı Konyalı'ya uyarak yazmaya başlamışlardır.

Kaynakça değiştir

  1. ^ Faruk Sümer, "Karamanoğulları", TDV Diyanet İslam Ansiklopedisi, Ankara 2001, c. XXIV, s. 454-460.
  2. ^ Mesut Koman, Konya Halkevi Kültür Dergisi (Mecmuası), Konya, 1936, Sayı: 2, Sayfa: 123
  3. ^ Mesut Koman, Konya Halkevi Kültür Dergisi (Mecmuası), Konya, 1936, Sayı: 2, Sayfa: 124
  4. ^ Şikârî Karamannâme [Zamanın kahramanı Karamanîler’in tarihi], Metin Sözen, Necdet Sakaoğlu, Karaman Belediyesi Yayını, İstanbul, 2005, sf. 124
Resmî unvanlar
Önce gelen:
Önce gelen yoktur.
Karamanoğulları Beyi
1250-1256
Sonra gelen:
Kerimüddin Karaman Bey