Meyyâfârikîn Kuşatması (1085), Sultan Melikşah tarafından Diyarbakıra gönderilen ünlü Türkmen beylerinin lideri Fahruddevle, Meyyâfârikîn önlerine gelerek çevresindeki bütün ağaçların kesilmesini emrettiği şehri kuşatma altına almıştı.[1] ülkesini kurtarabilmek için Sultan’ın huzuruna çıkmak amacıyla bölgeden ayrılmış bulunup İsfahan’a ulaşmış olan Mervânî Emiri ülkenin önemli beylerini araya sokarak Sultan’dan af dilemiş. Amid ve Meyyafarikinin kendisinde kalmasını isteyip diğer Türm topraklarını paylaşma teklifinde bulundu.[2] Ancak Sultan Melikşah bu teklifi kabul etmedi. Kuşatmanın uzaması üzerine Sultan, Kuhbârî isimli bir kumandanın liderliğinde bölgeye yeni takviye birlikler göndermiş, şehir yoğun bir ok saldırına maruz bırakılarak kuşatmanın daha da şiddetlendirilmesi yönünde adımlar atılmıştı.
| Meyyâfârikîn Kuşatması (1085) |
|---|
| Tarih | 30 Ağustos 1085 |
|---|
| Sonuç |
Büyük Selçuklular'ın zaferi. |
|---|
|
| Taraflar |
|---|
|
Mervaniler |
Büyük Selçuklu İmparatorluğu |
| Komutanlar ve liderler |
|---|
|
Nâsırüddevle Mansûr |
Melikşah
Fahruddevle |
| Güçler |
|---|
|
Bilinmiyor |
Bilinmiyor |
| Kayıplar |
|---|
|
7.000+ Ölü |
Fahruddevle’den Selçuklu payitahtına gelen mektup, dört kalesi ele geçirilmiş olan olan şehrin düşmek üzere olduğunu, karargâha mektup gönderen Meyyâfârikînlilerin şehri teslim edeceklerini söylediklerini iletiyordu.[3] Kuşatmanın uzaması üzerine Sultan, Kuhbârî isimli bir kumandanın liderliğinde bölgeye yeni takviye birlikler göndermiş, şehir yoğun bir ok saldırına maruz bırakılarak kuşatmanın daha da şiddetlendirilmesi yönünde adımlar atıldı. Kuhbârî’nin okçuları tarafından yoğun bir saldırıya tabi tutulan Meyyâfârikîn şehri düşmek üzereydi. Nitekim surlarındaki direnişçiler bütünüyle ümitlerini yitirdiler. Bu sırada Rabad Kapısı Burcu’nun yıkılması bütün umutların sonu oldu. Selçuklu birlikleri akın akın şehre girdiler.[4] Selçuklu birlikleri akın akın şehre girdiler.267 Ebû Salim ve diğer ileri gelenlerin tevkif edilmesini emreden Fahruddevle kısa sürede bütün şehre hâkim oldu. Böylelikle Diyârbekir bölgesi bütünüyle Mervânî Hanedanı’nın elinden alınıyor, Mervânî Emiri Mansur, İbnü’l-Cevzî’nin ifadeleriyle, “çadırsız, yiyeceksiz ve tek bir dirhem dahi alamadan Meyyâfârikîn’den çıkarılmış” oluyordu.[5]
- ^ İbnu’l-Ezrak, British Museum, Or. 5803, v. 147b-148a
- ^ ş. İbnu’l-Ezrak, Avad nşr., s. 209-211
- ^ “Sıbt İbnü’l-Cevzî’nin ‘Mir’âtü’z-Zaman Fî Tarihi’l-Âyan
- ^ İbnu’l-Ezrak, Avad nşr., s. 210-212;
- ^ Sıbt İbnü’l-Cevzî, s. 233
