Mancınık

menzilli bir kuşatma makinesi türü

Mancınık veya katapult, bir mermiyi uzağa fırlatmak için kullanılan basit bir savaş aleti. Özellikle İlk ve Orta Çağlarda temel kuşatma aracı olarak kullanılmıştır.[1]

Château des Baux içindeki Trebuchet (Fransa)
Château des Baux içindeki Replica Katapultu (Fransa)

Mancınığın çeşitleri vardır; Trebüşe, Mangonel, Katapult ve Balista gibi. Mangasına taş, katı demir, katı kurşun, yanan ot, sıcak zift veya lav konulabilir. Ayrıca Rum ateşi de mancınıkla atılmaktaydı. Suda bile sönmeyen Grek ateşi Bizanslılar tarafından İstanbul'un Fethi'nde de kullanılmıştır. Bizanslılar mancınıklarıyla Grek ateşi atarak Osmanlılara büyük zarar vermişlerdir.

Bir diğer versiyonu mangoneldir; bu silah, merkezinden bir mille hareket eden uzun bir koldan meydana gelmekteydi. Kolun bir ucunda taş atmaya yarayan bir sapan vardı. Öteki ucu ise, çekme halatlarına bağlanıyordu. Atış sırasında birkaç kişi halatları hızla çekip kolu kaldırıyorlardı ve öteki uçtaki taşı atıyorlardı.

Tarihçe değiştir

Mancınık, İlk Çağ'da Çin'de 4. yüzyılda ortaya çıkmıştır.[2] Başlangıçta ok atmakta kullanılan büyük sehpalı yay (kundaklı yay) anlamına gelen mancınık; yıllar içinde kargı, mızrak ve taş atmakta kullanılan makine anlamını taşımaya başladı. Mancınığı ilk kullanan Yunanlardır.

Mancınığın yayı, önceleri boynuzdan yapılırdı. Ancak kısa bir süre sonra bunun elde kullanılan küçük mancınıklar için yeterli olmasına karşılık, ağır mızrak ve taşları atacak güçte olmadığı anlaşıldı. Yeni silahta, boynuzdan yapılan yayın yerine, iki sağlam ağaç kol takıldı ve yay teli, bu kolların uçlarına bağlandı. Kolların öteki uçları, bükümlerin arasına sokulan bu düzenek; bir ağaç çerçeve içine takılarak ya çerçeveye sokulan çubuklarla ya da mandallı bir çarkla sıkılırdı.

Ayrıca bakınız değiştir

Dipnotlar değiştir