Louis Pierre de Chastenet de Puységur

Louis Pierre de Chastenet de Puységur (d. 1751- ö. 1825), topçu albay. Canlısal manyetizma üzerine deneyleriyle tanınır. 1782’den itibaren la Société de l'Harmonie Derneği’nde Franz Anton Mesmer’in öğrencisi oldu. Fransız devrimi sırasında iki yıl tutukevinde kaldı. Daha sonra, 1800-1805 yılları arasında Soissons belediye başkanlığı görevinde bulundu.

Louis Pierre de Chastenet de Puységur
Puységur Kontunun Portresi (1726 - 1807)
Doğum	30 Aralık 1727(1727-12-30) Rabastens, Fransa
Ölüm	1 Ekim 1807 (79 yaşında)
Meslek	Askeri personel (Topçu Albay)
Tanınma nedeni	Canlısal manyetizma

De Puységur 1784 yılından itibaren şatosunda canlısal manyetizma deneylerine girişti. Manyetik hipnozla trans haline geçirdiği hasta deneklerinde sağlığa kavuşma belirtileri gören de Puységur bazı noktalarda hocası Mesmer’den farklı görüşleri olduğunu dile getirmiştir. Hipnozun aşamalarından somnambülizmle ilk kez Victor Race adlı bir köylü üzerindeki deneyinde karşılaşan Puységur, hipnozun bu derin uyku aşamasında şuurluluğun kaybolmadığını gözlemledi. Çalışmalarında durugörü yeteneği hakkında da incelemeler yaptı ve canlısal manyetizma üzerine ilk eserini 1784'te yayımladı. Bu, aynı zamanda XVI. Louis tarafından finanse edilen, canlısal manyetizma üzerine iki resmi raporun yayımlandığı yıldı.

1785'te Victor Race’ı Paris’e götürüp Mesmer’in önünde, keşiflerine ilişkin bir gösteri yaptı. Aynı yıl, Strasbourg’da, yaklaşık 200 manyetizörü (manyetizmacı) bir araya getirdiği la Société harmonique des amis réunis derneğini kurdu ki, sonraki yıllarda birçok şifa merkezini bu derneğe bağlı olarak örgütleyecekti. Bu dernek 1789’a kadar varlığını sürdürdü ve çeşitli manyetik şifacılık (manyetizma yoluyla şifa) vakaları üzerine makaleler yayımladı.

Puységur "psychofluidiste" denilen canlısal manyetizma ekolü zincirinin başı olmuştur. Bu ekolün ünlü isimlerinden biri de Joseph Philippe François Deleuze’dür.

Eserleri

• Mémoires pour servir à l'histoire et à l'établissement du magnétisme animal, 1784
• Du magnétisme animal considéré dans ses rapports avec diverses branches de la physique générale, 1807
• Recherches, expériences et observations physiologiques sur l'homme dans l'état du sommnambulisme naturel, et dans le somnambulisme provoqué par l'acte magnétique, 1811
• Appel aux savants observateurs du dix-neuvième siècle, de la décision portée par leurs prédécesseurs contre le magnétisme animal, et fin du traitement du jeune Hébert, 1813
• Aux sources de l'hypnose, D. Michaux (dir), réédition des deux textes fondateurs du Marquis de Puységur (Mémoires pour servir à l’histoire et à l’établissement du magnétisme animal, Suite des mémoires), Paris, Imago, 2003

Dış bağlantılar

• "Une biographie". 5 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
• "Dans le contexte historique de l'évolution du magnétisme". 29 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
• "Par un site sur l'hypnose therapeutique". 11 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.  veya
• "Le même par un site sur les medecines douce". 30 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.