L'Équipe

Fransız spor gazetesi

L'Équipe (Türkçe: "Takım") Éditions Philippe Amaury'nin sahibi olduğu Fransız ulusal günlük spor gazetesi. Gazetenin konusu olan başlıca sporlar futbol, ragbi, motor sporları ve bisiklettir. L'Équipe'in kökeni, kurulduğu dönemde araba yarışlarına olan ilgi nedeniyle L'Auto ismini almış spor gazetesine dayanır.

L'Équipe
Gazetenin 5 Şubat 2008 sayısının ön sayfası
TürGünlük spor gazetesi
FormatBroadsheet
SahibiÉditions Philippe Amaury
Kuruluş tarihi1946
DilFransızca
Resmî sitelequipe.fr

L'Auto 1903 yılında satış rakamlarını artırmak için Fransa Bisiklet Turu'nun ortaya çıkmasını sağlamıştır. 1919'dan itibaren başlayan yarış liderinin sarı mayo giymesi uygulamasının, gazetenin baskı rengi olan sarıdan esinlendiği söylenir. Bunun yanında, L'Equipe gazetecilerinden Gabriel Hanot UEFA Şampiyonlar Ligi'nin fikir babalarındandır.

Tarihi değiştir

L'Auto-Vélo değiştir

 
de Dion, kendi şirketinin ilk ürünlerinden birini kullanırken.

L'Auto ve ondan doğması dolayısıyla L'Équipe ortaya çıkışını 19. yüzyılda Fransa'da patlak veren, olaya adı karışan asker Alfred Dreyfus'un ismiyle Dreyfus olayı olarak bilinen, skandala borçludur. O dönemde Dreyfus,savaş sonrası paranoya ve artan anti-semitizmle birlikte, Fransa'nın gizli belgelerini, eski düşman ülke Almanya'ya satmakla itham edilmişti. Fransız toplumu suçlamaları haklı bulanlar ve bu iddialara inanmayanlar olarak ikiye ayrılırken, durum neredeyse bir iç savaşa dönüşmüştü; hatta bu konudaki görüş ayrılığının etkilerinin günümüz Fransa'sında bile etkilerinin hâlen görüldüğü söylenir. Dreyfus mahkemeler sonucu, bir adadaki mahkûm toplama kamplarına gönderilirken, tarihi süreç sonunda masum olduğu anlaşıldı.

Fransa'da dönemin en büyük spor gazetesi olan Le Vélo, spor haberlerine politik mesajlar karıştırmaya başlamıştı. Gazetenin editörü Pierre Giffard Dreyfus'un suçsuzluğuna inandığını söyleyince, reklam kaynaklarıyla ters düştü. Bunlardan bazıları otomobil üreticisi Comte de Dion, sanayiciler Adolphe Clément ve Édouard Michelin gibi etkili isimlerdi.

Giffard'ın görüşlerine sinirlenen isimler rakip bir gazete çıkarmayı kararlaştırdı. Editörlük için Clément'in reklam müdürü olarak çalışan ve bisiklet taktikleri, eğitimi hakkında kitap yazmış olan eski bir bisikletçi Henri Desgrange düşünüldü. 1903'te ilki düzenlenen Fransa Bisiklet Turu hakkında şüpheleri olan Desgrange, turun başarıya ulaştığını görene kadar arka planda kalmayı tercih etti.

L'Auto değiştir

L'Auto-Vélo 'nun kuruluşundan üç yıl sonra 1900 yılında, Paris'te bir mahkeme gazetenin isminin, ana rakipleri olan Giffard'ın Le Vélo 'suna çok benzer olduğuna hükmetti. Karardan sonra isimden Vélo'ya olan atıf çıkarılarak, sadece L'Auto hâlini aldı. Giffard'ın kullandığı yeşil baskı kağıdının yerine de sarı renkli kâğıt tercih edildi.

Gazetenin satışları iyi gitmemesine rağmen, bu konuda sadece Desgrange'ın "Giffard'ın çenesini kapamak için" dediği bir kriz toplantısı yapılmıştı. Bir süre sonra gazetenin Paris, Faubourg-Montmartre caddesindeki ofisinden 23 yaşındaki bisiklet ve ragbi yazarı Géo Lefèvre, Fransa genelinde hiçbir rakibin başaramayacağı 6 günlük bir bisiklet turu düzenlenmesini önerdi.

Yapılan Fransa Bisiklet Turu gazete için bir başarıya dönüştü. 1903'te düzenlenen tur öncesi 25000'lerde olan tiraj yarışlardan sonra 65000'e yükselirken, 1908 yarışından sonra çeyrek milyon adeti geçmeyi başarmış, 1923 turunda ise günlük 500000'e ulaşmıştı. Desgrang'ın ulaştığı satış rekoru ise 1933 turu sırasındaki 854000'lik rakamdı.

Desgrange 1940 yılında öldükten sonra, gazetenin yönetimi bir Alman konsorsiyumuna geçti.[1] Naziler hakkında olumsuz haberler yapmaya başlayan gazetenin basımı durduruldu.[2] Almanların yönetiminde yayım yapılmasına izin verilmedi.

L'Équipe değiştir

 
Maurice Garin, ilk Fransa Bisiklet Turu'nun kazananı

1940'ta Jacques Goddet Desgrange'ın yerine geçerek editör ve Fransa Bisiklet Turu düzenleyicisi oldu. (Ancak Almanların savaş sırasında turun devam ettirilmesi önerilerini geri çevirdi, bakınız İkinci Dünya Savaşı sırasında Fransa Bisiklet Turu) Goddet L'Auto'nun ilk mali sorumlusu Victor Goddet'in oğluydu. Goddet Fransız hükûmeti tarafından açılan davalarda gazetenin amaçları hakkında savunmalar yapmış, ancak kamuoyu nezdinde Almanlara olmasa bile, kukla başkan Philippe Pétain'e yakın olması sebebiyle aklanamamıştır.[2]

Goddet tam olarak aklanamasa da, L'Auto 'nun basım merkezinden gizli olarak yayımlanan direniş gazeteleri ve broşürlerini ifşa etti[1] ve böylece L'Équipe adında bir gazete çıkarmaya devam etmesine izin verildi. L'Auto 'nun devlet tarafından el konulmuş binalarında çalışmaya başlandı. L'Équipe 'in çıkarılabilmesi için devletin tek şartı, L'Auto'yla özdeşleşen sarı renk yerine beyaz kâğıt kullanılmasıydı.[1]

Yeni gazete 28 Şubat 1946'dan itibaren haftada üç kez çıkarıldı. 1948 yılından sonra ise günlük yayıma geçildi. Rakip gazeteler L’Élan ve Le Sport'un basımının durması gazeteye yaradı.

Émilien Amaury değiştir

1968 yılında L'Équipe, Amaury yayıncılığın kurucusu olan Émilien Amaury tarafından satın alındı.

Philippe Amaury - Éditions Philippe Amaury değiştir

Émilien Amaury'nin 1977'de hayatının kaybetmesinden sonra, oğlu ve kızı arasında miras için altı yıl süren bir hukuk savaşı yaşandı. Sonunda anlaşan iki kardeşten Philippe Amaury günlük yayınların sahibi olurken, kız kardeşi Marie-France ve Point de Vue gibi dergileri aldı. Anlaşmadan sonra Philippe, L'Équipe, Le Parisien ve Aujourd'hui gazetelerinin haklarına sahip olacak Éditions Philippe Amaury (EPA) şirketini kurdu. 2006 yılında Philippe ölünce, şirket eşi Marie-Odile ve çocuklarına kaldı.

Bazı tarihler değiştir

  • 1980'de L'Équipe Cumartesi baskısıyla magazin haberleri yayımlamaya başladı.
  • 31 Ağustos 1998'de L'Équipe TV kuruldu
  • 2005 yılında Cumartesi baskısıyla Sports et Style eki verilmeye başlandı.
  • 2006 yılında L'Équipe Féminine ilk kez yayımlandı.
  • 2006'da L'Équipe, aylık olarak çıkan Le Journal du Golf'ü satın aldı.
  • 2007 başında L'Équipe internet sitesinde çocuklara yönelik L'équipe junior bölümü oluşturuldu.

Fransa'daki tirajı değiştir

Tiraj 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
L'Équipe 386.189 386.601 455.598 321.153 339.627 369.428 365.654 365.411

Gazete Fransa millî takımının Dünya Kupası'nı kazanmasının ertesi günü 13 Temmuz 1998'de 1.645.907 adet ile en yüksek satış rakamına ulaştı. İkinci en yüksek rakam ise 1.255.633 adet ile 3 Temmuz 2000'de Fransa takımı Avrupa Futbol Şampiyonası'nı kazandığı günün ertesinde görülmüştü.

Şampiyonlar Şampiyonu değiştir

L'Équipe gazetesi her yıl Aralık ayında yılın sporcusu seçtiği isme "Şampiyonlar Şampiyonu" ödülü (Orijinal adıyla "Champion des champions de L'Équipe") vermektedir. 1954'te başlayan uygulama ilk yıllarda Fransız sporcularla sınırlıyken, 1980'den itibaren milliyetine bakılmaksızın yılın en iyi sporcusu ödüllendirilmektedir.

Uluslararası değiştir

1980'den sonra gazetenin verdiği dünyada yılın en iyi sporcusu ödülünü kazanan isimler:

Yıl Kazanan Spor
1980
  Eric Heiden
Sürat pateni
1981
  Sebastian Coe
Atletizm
1982
  Paolo Rossi
Futbol
1983
  Carl Lewis
Atletizm
1984
  Carl Lewis
Atletizm
1985
  Sergey Bubka
Atletizm
1986
  Diego Maradona
Futbol
1987
  Ben Johnson *
Atletizm
1988
  Florence Griffith-Joyner
Atletizm
1989
  Greg LeMond
Bisiklet
1990
  Ayrton Senna
Formula 1
1991
  Carl Lewis
Atletizm
1992
  Michael Jordan
Basketbol
1993
  Noureddine Morceli
Atletizm
1994
  Romário
Futbol
1995
  Jonathan Edwards
Atletizm
1996
  Michael Johnson
Atletizm
1997
  Sergey Bubka
Atletizm
1998
  Zinedine Zidane
Futbol
1999
  Andre Agassi
Tenis
2000
  Tiger Woods
Golf
2001
  Michael Schumacher
Formula 1
2002
  Michael Schumacher
Formula 1
2003
  Michael Schumacher
Formula 1
2004
  Hicham El Guerrouj
Atletizm
2005
  Roger Federer
Tenis
2006
  Roger Federer
Tenis
2007
  Roger Federer
Tenis
2008
  Usain Bolt
Atletizm
2009
  Usain Bolt
Atletizm
2010
  Rafael Nadal
Tenis
2011
  Lionel Messi
Futbol
*(doping yüzünden ödül geri alınmıştır)

Yayın yönetmenleri değiştir

Editörler değiştir

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b c Goddet, Jacques(1991), L'Équipée Belle, Laffont, Paris (Fransızca)
  2. ^ a b Boeuf, Jean-Luc and Léonard, Yves (2003), La République du Tour de France, Seuil, France(Fransızca)