Karabağ, Cihanbeyli
Karabağ, Konya ili Cihanbeyli ilçesine bağlı bir mahalledir. Belde teşkilatı, 2012 yılında Büyükşehir Belediye Kanununda yapılan değişiklikle kapatılmıştır.
| Karabağ | |
|---|---|
 | |
 Konya | |
| Ülke |  Türkiye |
| İl | Konya |
| İlçe | Cihanbeyli |
| Coğrafi bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| Nüfus (2012)[1] | |
| • Toplam | 3.253 |
| Zaman dilimi | UTC+03.00 (TSİ) |
| İl alan kodu | 0332 |
| Posta kodu | 42880 |
Tarihçe değiştir
Belde halkının kökeni Orta Asya'da Hazar denizinin batısında şimdiki Büyük Karabağ Dağlık Karabağ'dan gelmektedir. Türkmenler burada oymaklar halinde yaşamakta iken, çıkan bir hadise sonucunda oymak beyi öldürür. Oymak Beyi'nin ölümüne üzülen halk yas için başlarına kara bez bağ bağlarlar. Bundan dolayı bu bölgede yaşayanlara Karabağlı demişlerdir. Beyleri ölen oymak ve öldüren oymaklar arasında çıkan kan davasından dolayı beyleri ölen oymak, Azerbaycan Karabağın'dan ayrılır. İlk başta Erzurum'a yerleşirler, orada bir müddet durduktan sonra oymağın bir kısmı Erzurum'da kalır ve geri kalan kısmı bugünkü Afyonkarahisar'ın Emirdağ İlçesinin Karabağ köyüne yerleşirler, iklimin şartlarından dolayı oymak iki kısma bölünür, bir kısmı Afyonkarahisar'da kalmaya devam ederler, geri kalan kısımda Konya'ya gelirler. Zamanın Konya Valisine çıkarlar. Vali Konya'da şimdiki Musalla mevkiinde bir yer gösterir. Geçimini daha çok hayvancılıkla sağlayan halk daha sonra develerle tuz taşımacılığı yapmaya başlarlar. Cihanbeyli ilçesine bağlı olan Yapalı beldesi yakınlarındaki Bolluk Mevkiine yerleşirler. Burasının rutubetli olması nedeniyle develeri Yanı kara hastalığına yakalanan halk buradan ayrılmak zorunda kalır. Bir müddet burada kaldıktan sonra, ticaretle uğraşan beyleri şimdiki Karabağ Belediyesi'ne yerleşirler.Çünkü burası hem yerleşim, hem de hayvanların otlaması için uygun bir yerdir. Dolayısıyla belediyenin 160 yıllık bir mazisi vardır. 1973 yılında Karabağ belde statüsü kazanmıştır.
Coğrafya değiştir
Karabağ Konya il merkezine 90 km ve Cihanbeyli ilçe merkezine ise 20 km uzaklıktadır.