Pseudonaja

Elapidae familyasından, Avustralya yerlisi zehirli bir yılan cinsi
(Kahverengi yılan sayfasından yönlendirildi)

Pseudonaja, Hydrophiinae altfamilyasına bağlı zehirli bir yılan cinsidir.[1]

Pseudonaja
Korunma durumu
Değerlendirilmedi (IUCN 3.1)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Reptilia
Takım: Squamata
Familya: Elapidae
Alt familya: Hydrophiinae
Cins: Pseudonaja
Günther, 1858

Yaklaşıldığında veya tehdit hissettiğinde ısırabilmektedir. Ancak ürettiği zehir miktarının azlığı (bir sağmada elde edilen zehir miktarı 4 mg'dır,[2]) ve sahip olduğu küçük dişler sebebiyle ısırıkların çok azında ciddi zehirlenme görülür. Isırıkların yarısından azı zehir içerir ve ısırık bölgesinde minimal etkiler görülür. Isırıkların çok azında acı ya da şişme görüldüğünden genellikle dikkate alınmazlar[3] ancak ani ve erken kolaps, Pseudonaja zehirlenmesinde sıklıkla rastlanan başlıca semptomdur. Zehirlenmenin kalıcı etkilerinden biri de ölümle sonuçlanabilecek koagülopatidir. Böbrek yetmezliği de nadirende olsa görülür.[4]

Zehiri birinci olarak, antikoagülan ve nörotoksin içerir. Zehirin farelerdeki LD50 değeri Pseudonaja textilis için kilogramda 0.041 mg, Pseudonaja nuchalis için kilogramda 0.338 mg ve Pseudonaja affinis için kilogramda 0.560 mg'dir.[2]

Taksonomi değiştir

Pseudonaja cinsine bağlı türler (2022):

  1. Pseudonaja affinis - Günther, 1872
  2. Pseudonaja aspidorhyncha - (McCoy, 1879)
  3. Pseudonaja guttata - (Parker, 1926)
  4. Pseudonaja inframacula - (Waite, 1925)
  5. Pseudonaja ingrami - (Boulenger, 1908)
  6. Pseudonaja mengdeni - Wells and Wellington, 1985
  7. Pseudonaja modesta - (Günther, 1872)
  8. Pseudonaja nuchalis - Günther, 1858
  9. Pseudonaja textilis - (A. M. C. Duméril, Bibron and A. H. A. Duméril, 1854)

Kaynakça değiştir

  1. ^ "ITIS". 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2022. 
  2. ^ a b "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Nisan 2010. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Eylül 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2010. 
  4. ^ Isbister, Geoff (2006). "Snake Bite: Current Approach to Treatment". Australian Prescriber. Cilt 29 (5 bas.). ss. 125-129. 

Dış bağlantılar değiştir