Günaha Son Çağrı

Nikos Kazancakis'in 1953 tarihli romanı

Günaha Son Çağrı, Yunan yazar Nikos Kazancakis'in 1953[1] tarihli romanıdır. Özgün adı O Telefteos Pirasmos (Ο Τελευταίος Πειρασμός) olan roman İngilizce konuşulan ülkelerde 1960 yılından başlayarak The Last Temptation of Christ adı ile yayımlanmıştır.

Günaha Son Çağrı
O Telefteos Pirasmos (Ο Τελευταίος Πειρασμός)
"Günaha Son Çağrı" romanının 1969'da Cem Yayınevi'nden çıkan ilk Türkiye baskısının kapağı
YazarNikos Kazancakis
ÇevirmenEnder Gürol
ÜlkeYunanistan
DilYunanca
KonularTarihi, dini
TürRoman
Yayım1953 (özgün)
1969 (Cem Yayınevi)
(diğer baskılar 1984, 1999, 2003) (Türkçe)
YayımcıCem Yayınevi
Medya türü3. hamur kâğıt, karton kapak, ciltsiz
Sayfa516
ISBN975-406-056-8

Roman Türkiye'de ilk kez 1969[2] yılında Cem Yayınevi tarafından Ender Gürol'un Türkçesiyle yayımlandı. Aynı yayınevi 1984, 1999 ve 2003 yıllarında romanın yeni baskılarını yaptı.(ISBN 975-07-0294-8)

Kilise tarafından aforoz edilen bu ünlü eser 1988 yılında ABD'de Martin Scorsese tarafından sinemaya da aktarılmıştı. Tıpkı romanı gibi bu film de çok tartışma yaratmış ve bütün dünyada protestolara neden olmuştu. Filmin gösterildiği sinemalar Hristiyan radikal grupların saldırılarına uğramıştı.

İsa'nın yaşamının son günlerini anlatan "Günaha Son Çağrı" Kutsal Kitap'ta anlatılanları harfiyen tekrarlamaz, roman İsa'nın tasavvufi, gizemli ve kutsal yönlerini ön plana çıkarmak yerine onun zaaflarını, korku ve endişelerini yani sıradan insanlarda olduğu gibi insani yönlerini irdeleyen kurgusal bir yapıttır. Nikos Kazancakis (1885-1957) Günaha Son Çağrı adlı romanı için ölümünden önce şöyle yazmıştı:

Bu kitabı yazmamın nedeni mücadele eden insana ulu bir örnek vermek isteyişimdir... Bu kitap mücadele eden herkesin itirafıdır. Yayımlamakla ödevimi yaptım: Alabildiğine mücadele eden, hayatta çok acı çeken ve büyük ümitleri olan birinin ödevini...Günaha Son Çağrı'yı yazdığım gündüz ve geceler boyunca, İsa ile birlikte Golgota Tepesi'ne çıkarken duyduğum dehşeti, hayatını ve ölürken çektiği acıları yaşarken duyduğum yoğunluğu, anlayışı ve sevgiyi başka hiçbir zaman duymadım. İçimi kemiren bu duyguları ve insanlığın büyük umudunu yazarken gözlerim dolu dolu oldu heyecandan. İsa'nın kanının bu denli tatlı ve acı olarak yüreğime damla damla aktığı olmamıştır hiç. (... ) İsa'nın hayatının her anı, bir çatışmadır, bir zaferdir. Basit insan zevklerinin yenilmez, büyüleyici niteliğine sürekli olarak ruhsallaştırmış, sonunda göğe yükselmiştir. Golgota Tepesi'ne varmış ve Çarmıh'a çıkmıştır. (...) Bu kitap bir hayal hikâyesi değildir; mücadele eden herkesin itirafıdır. Yayımlamakta ödevimi yerine getirdim; hayatta çok acı çekmiş, büyük umutları olan birinin ödevini. Sevgiyle bu kitabı okuyacak her özgür insan, eskisinden daha çok, eskisinden çok daha iyi bir şekilde İsa'yı sevecektir.

Sinema uyarlaması değiştir

Nikos Kazancakis'in 1953'te yazdığı bu tartışmalı roman 1988 yılında ABD'de sinemaya aktarıldı. Yönetmenliğini Martin Scorsese 'nin yaptığı filmde İsa rolünü Willem Dafoe, Yahuda rolünü Harvey Keitel, Mecdelli Meryem rolünü ise Barbara Hershey oynamışlardır. Irvin Kershner, Harry Dean Stanton ve David Bowie ise filmin diğer önemli oyuncuları arasındadır. En İyi Yönetmen Akademi Ödülü'ne aday gösterilen Martin Scorsese, Venedik Film Festivali'nde film eleştirmenlerinden "Bastone Bianco" (Beyaz Baston) ödülünü aldı.[3] 1989 Nisan ayında 8. İstanbul Film Festivali kapsamında Türkiye'de de gösterilen[4] film, bütün dünyada olduğu gibi burada da tepkilerle karşılanmış, hatta İstanbul'da filmin gösterildiği sinemaya bomba ihbarı yapılmıştı.[5]

Kaynakça değiştir

  1. ^ "Nikos Kazantzakis/Literary_work" (İngilizce). en.wikipedia.org. 2 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2010. 
  2. ^ "Balkan Edebiyatından Türkçeye Çeviriler" (PDF). turkoloji.cu.edu.tr. 16 Eylül 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2010. 
  3. ^ "The Last Temptation of Christ (1988)/ Awards" (İngilizce). IMDb. 7 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2011. 
  4. ^ "8. Uluslararası İstanbul Film Festivali". iksv.org. Erişim tarihi: 12 Şubat 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ Dorsay, Atilla (1995). 100 Yılın 100 Yönetmeni. Remzi Kitabevi. ss. sayfa 488.