Elektriksel çekim
Elektriksel çekim, elektriksel alanın, bir kütle üzerinde, yerçekimine karşıt bir etki oluşturulması ile ilgili henüz doğrulanmamış kurama verilen isimdir. Bu isim 1920 yılında, bu feneomeni keşfeden ve bu sistemi geliştirip endüstriyel alana sürmek için ciddi çalışmalar yapan Thomas Townsend Brown tarafından verildi. Brown'un buluşu 1950'lerde hava-uzay şirketlerinin araştırmaları için yapılan çalışmalarında duyuldu ve yayıldı. Elektrogravitasyon komplo teorileri ile de ilişkilendirilmiştir,b-2 bombardıman uçaklarının gücünün bu teoride yattığı söylenir.
Brown'un fikirlerine göre kurulmuş düzeneğin vakum içinde hiçbir şekilde çalışmadığından Brown'un gözlemlediği etki(yine adını Brown'dan alan "Biefeld–Brown etkisi") iyon akışına atıfta bulunarak anti yer çekimi yerine iyon rüzgarı olarak adlandırılmıştır.
Orijini değiştir
Elektrogravitayonun kökleri 1921 yılında Thomas Townsend Brown(ABD),henüz lisedeyken,zamanına dek gider.Bir çeşit X ışını tüpü olan,bir vakum tüpüyle(bkzCoolidge tube) deney yaparken, tüpün pozitif tarafı üste gelecek şekilde bir ağırlık ölçere koyduğunda tüpteki kütlenin ağırlığı azalıyor görünüyordu,tam tersi alt tarafa doğru baktığında ise ağırlık artıyordu.[1] Brown bu etkiyi profesörüne hatta muhabirlere anlattı,bu yaptığı çalışmayla yerçekimini elektriksel kuvvetle değiştirebildiğini iddia etti.Brown aynı etkiyi yüksek gerilimli kondansatörleri kullanarak yarattı,ufak miktarda yaratılan kuvvet kondansatrü bir doğrultuda hareket ettiriyordu.Brown 1929 yılında, yerçekimine nasıl hükmediyorum başlıklı yazısını bilim ve keşif adlı kitabında yayınladı,kondansatörlerin yerçekimine karşı gizemli bir kuvvet yarattığını iddia ediyordu.Gelecekte bulduğu fikriyle yapılabilecek keşifleri planlarken,eğer icadı geliştirilebilirse,çoklu çekim-iticileriyle yüzbinlerce tonluk gemilerin okyanuslar üzerinde hareket ettirilebileceğini hatta uzay arabaları le marsa yolculukların yapılabileceğini söylüyordu.[2] Bir yerden sonra Brown icadına Biefeld–Brown etkisi adını,Denison Üniversite'sinde astronomi profesörü olan Paul Alfred Biefeld'in adını verdi.Brown Biefeld'in kendisinin akıl hocası ve deney asistanı olduğunu söylüyordu.[3][4] İkinci dünya savaşından sonra,Brown icadını uçaklar ve uzay gemileri gibi araçlarda kullanılabilmesi için geliştirmek amaçlı araştırmalar yaptı ve 1952 yılında askeri yetkililer ve bilim adamlarından oluşan bir izleyici kitlesi karşısında düzeneğini kurup çalışmasını tanıttı.Bu araştırma 1950'lilerin ortalarında oldukça popüler olmuştu hatta öyle bir noktaya geldi ki Glenn L. Martin Company isimli bir şirket yerçekimiyle ilgilenen bilim insanları adlı reklamlar yapmıştı ancak sonradan bu popülarite bir anda yok oldu.
Yerçekimine karşıt bir kuvvet olmasının dışında bu kuvvet, iyonlaşmış parçacıklardan kaynaklı asimetrik elektrotlar arasında meydana geldiği(bir çeşit iyon akışı sırasında bu parçacıklar meomentumlarını çevrelerindeki nötr parçacıklara aktarıyorlardı-elektrokinematik ya da,daha genel bir terimle,elektrohidrodinamik olarak adlandırılabilir bu fenomen-,ayrıntılı bilgi için bkz electrohydrodynamics ve electrokinetic phenomena,) ortaya çıktı.[5]
İddialar değiştir
Elektrogravitasyon ufolar,anti-yerçekimi gücü,ve komplo teorileri üretenler sayesinde popüler olmuştu.[2] Adının elektrokinetikten çok daha gizlemli ve fantastik gelmesi de etken olmuştu,elektrogravitasyonun yerçekimine denk bir güç yaratıp onu nötrleyecek kadar güçlü bir bilimsel buluş olduğunu düşündürecek kadar.[6][7] Tüm büyük uzay gemisi şirketlerinin(1950'lerde),Martin,Convair, Lear, Sperry, Raytheon gibi şirketlerin de dahil olmak üzere bu proje üzerinde çalıştıkları iddia ediliyor(ve 1960'larda oldukça skı bir gizlilikle yürütülen bu çalışmaların B-2 bombardıman uçağının yapımında kullanıldığı da).[2] Benzer yolla bedava enrji üretilebileceği de iddia edilmişti.[8] Charles Berlitz Philadelphia deneyi ile ilgili kitabının tüm bir bölümünü sadece bu konuya,Brown'un 'keşfettiği' etkinin ufolar tarafından kullanıldığını anlatmıştı, ayırmıştı (Philadelphia deneyi: görünmezlik projesi).Araştırmacı yazar Paul LaViolette pek çok(kendisinin yayınladığı)kitabında elektrogravitasyon ve gelecekteki kullanım alanları ile ilgili teoriler,fikirler ortaya atmıştı(Columbia uzay mekiğinin geçirdiği kazanın tekrarlanmaması için teknolojik buluşlarda bunların arasındaydı).
Elektrogravitasyonun Nikola Tesla tarafından keşfedildiğine dair iddialar da vardır.[8]
Eleştiri değiştir
Elektrogravitasyonun doğruluğu ve yerçekimine karşı olarak kullanılabileceğine dair 'araştırma' videoları internette hala bu sistemin çalıştığına dair söylemler(vakum içinde çalıştığını havanın bu itiş gücünü iyonlarla etkileşerek ortadan kaldırdığını iddia eden sözde çalışmalarla kanıtlanıyor).[2][9] Bu iddiaların peşinen giden R.L. Talley(1990 yılında hava kuvvetleri çalışmasında) ve Jonathan Campbell(Nasa'da bilim adamı,2003 yılındaki bir deneyde),[10] and Martin Tajmar in a 2004 paper[11]) iyon akışı(ya da iyon rüzgarı) olan bir vakum içerisinde itme kuvvetinin gözlenemeyeceğini iddia ettiler.Campbell bir Wired dergisi muhabirine,uzaydaki şartları bir vakumda yaratmanın onbinlerce dolarlık bir ekipman gerktiğini söyledi.
Elektrogravitasyon metefizik(normal ötesi) bir çalışma olarak görüldü..[12][13]
Kaynakça değiştir
- ^ "The Canonical Hamiltonian The Intersection Of Chip Design and Physics by Hamilton Carter, Thomas Townsend Brown: Part IV of the Holiday Serial". 20 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ a b c d Thompson, Clive (Ağustos 2003). "The Antigravity Underground". Wired Magazine. 18 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ "Paul Schatzkin, Defying Gravity: The Paraellel Universe of T. Townsend Brown, 2005-2006-2007-2008 - Tanglewood Books, Chapter 13: Notes from the Rabbit Hole #3: "He Made Things Up" (online excerpts)". 30 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ "alienscientist.com, Biefeld-Brown Effect Controversy, Tajmar ESA Experiments". 1 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ "NASA CR-2004-213312 Asymmetrical Capacitors for propulsion" (PDF). 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ Thomas F. Valone, Progress in Electrogravitics and Electrokinetics for Aviation and Space Travel - Integrity Research Institute, Washington DC [1] 5 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "activistpost.com, Sunday, April 1, 2012 Electrogravitics – A Simplified Description, Amaterasu Solar". 10 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ a b "Chapter Six UFOs and Electrogravity Propulsion, Did Tesla Discover the Secrets of Antigravity?". 1 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ Thomas Valone, Electrogravitics II: Validating Reports on a New Propulsion Methodology, Integrity Research Institute, page 52-58
- ^ Thompson, Clive (Ağustos 2003). "The Antigravity Underground". Wired Magazine. 18 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ DOI:10.2514/1.9095
- ^ "In The Beginning - Australian Skeptics - The first five years of the Skeptic Edited by Barry Williams, page 147" (PDF). 16 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
- ^ "Bad UFOs: Skepticism, UFOs, and The Universe Thursday, A Skeptic at the 2012 International UFO Congress - Part 5 of 5. - March 1, 2012, by Robert Sheaffer". 25 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2015.
Konuyla ilgili yayınlar değiştir
- Thomas Valone, Electrogravitics Systems: Reports on a New Propulsion Methodology. Integrity Research Institute; 2nd ed edition (November 1995). 102 pages. ISBN 0-9641070-0-7 ISBN 978-0964107007
- Thomas Valone, Electrogravitics II: Validating Reports on a New Propulsion Methodology. Integrity Research Instititue; 2Rev Ed edition (July 1, 2005). 160 pages. ISBN 0-9641070-9-0 ISBN 978-0964107090
- Jen-shih Chang, Handbook of Electrostatic Processes 1 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. CRC Press, 1995. ISBN 0-8247-9254-8
- Nick Cook, The Hunt for Zero Point: Inside the Classified World of Antigravity Technology. Broadway; 1 edition (August 13, 2002). 304 pages ISBN 0-7679-0627-6 ISBN 978-0767906272
- Paul A. LaViolette, "Secrets of Antigravity Propulsion: Tesla, UFOs, and Classified Aerospace Technology". Bear & Company, Rochester VT (2008), Paperback: 512 pages, ISBN 978-1-59143-078-0
Dış bağlantılar değiştir
- Electrogravitics at American Antigravity A page of YouTube talks and demonstrations by supporters.
- UFO How-To Volume II: Electrogravitics 1 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Excerpts from the book.