Distrofik kalsifikasyon

Distrofik kalsifikasyon (Postdistrofik kalsifikasyon); dejenerasyon ya da nekroz gibi doku değişikliklerinin oluştuğu ve uzun süre kaldığı bölgelerde kireç tuzlarının birikmesine distrofik kalsifikasyon denir (kalsiyum tuzları normalde kemiklerde ve dişlerde birikir. Kalsiyum tuzlarının bu alanlar dışında bulunmaları olgusuna “patolojik kalsifikasyon” denir).[1][2]

Amyloidosis, distrofik kalsifikasyon

Distrofik kalsifikasyonda kan serumundaki kalsiyum düzeyi normaldir (metastatik kalsifikasyondan fark); nekrotik ve dejenere hücrelere kalsiyum fosfat kristalleri çöker.[1][2] Tüberküloz'da kazeifikasyon nekrozu alanlarında, ölmüş ve kapsüllenmiş parazit nodüllerinde, hidatik kistler'de kist etrafında, eskimiş tromboz ve nedbelerde, aktinomikoz, eski abselerde, zenker nekrozu olaylarında distrofik kireçlenmeler meydana gelebilir. Kandaki kalksiyum düzeyinin yükselmesi sonucu oluşan kalsifikasyonlara "metastatik kalsifikasyon" tanımı yapılır; metastatik kalsifikasyonda, kalsiyum normal dokulara çöker.[1][2]
Distrofik kalsifikasyon'da dokularda pH'nın düşmesi ya da fosfataz faaliyetinin artmış olması kalsiyum tuzlarının çökmesini sağlar/hızlandırır. Hücre ve doku yıkımından sonra arta kalanlar, kalsiyum tuzlarının çökmesi için bir odak oluştururlar.
Kireçlenmenin olduğu bölgeler çok serttir ve çıtırtı ile kesilir. Kalsifiye alanlar beyaz, parlak veya gri renkte tebeşir tozu serpilmiş gibi, bazen de şeritler halinde görülebilir. Bu bölgeleri bıçakla keserken çıtırtı sesleri alınır.[3]
Mikroskopik olarak, kalsiyum, mor renkte düzensiz çökeltiler halindedir.Distrofik kireçlenme olaylarında bölgede yangıya ilişkin çeşitli değişik bulgulara da rastlanabilir. Dokularda kalsiyumu ortaya koymak için Von Kossa boyama yöntemi kullanılır.

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b c Kumar V, Abbas AK, Aster JC. Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease. 9th edt., Elsevier Saunders, Philadelphia, 2015
  2. ^ a b c Tahsinoğlu M, Çöloğlu AS, Erseven G. Dişhekimleri için Genel Patoloji, Altın Matbaacılık, İstanbul, 1981
  3. ^ Veteriner Genel Patoloji H. ERER, Metin M. KIRAN, M. Kemal ÇİFTÇİ